Secretaris en contactpersoon:

Petra Gommeren
Rozenakker 11
4709 BL Nispen
+31 6 53 84 56 84
harmonienispen@gmail.com

Bestuur:

Stan Verduin (Voorzitter)

John van Doormaal (Penningmeester)

Petra Gommeren (Secretaris)

Christian Hereijgers (Bestuurslid)

Johan Deelen (Bestuurslid)

Tonny Haverkamp (Bestuurslid)

Lydia Lodewijks

Jan Buijsen

Rinie van de Broek

Cees van de Sanden †

Jan Verhaard † 

Ans Hereijgers

Koos van Caam-van Dijk † 

Cees Nelen †

Willem van der Sanden †

1. Baselier

“De liefde voor muziek”

75 jaar Kon. Erk. R.K. harmonie Sint Caecilia Nispen

1. Inleiding

In 1999 is het 75 jaar geleden dat harmonie St. Caecilia uit Nispen werd opgericht. Een vereniging die na al die jaren nog steeds bruist van energie en met veel jong muzikaal talent de 21e eeuw zal ingaan. 75 Jaar is ook een mooie gelegenheid om de geschiedenis van deze harmonie te beschrijven, die in haar bestaan vele hoogte- en dieptepunten heeft gekend.

Bij het inventariseren van bronnen voor dit artikel bleek dat over de periode vanaf de oprichting tot eind jaren zestig jaren alle notulen van bestuurs- en algemene vergaderingen en kasboeken van de harmonie ontbraken, wat natuurlijk bijzonder jammer is. Deze archiefstukken zijn weg, of in het kader van dit artikel zeer toepasselijk gezegd “met de muziek mee”. Door het ontbreken van deze gegevens is men aangewezen op herinneringen van oud-leden van de harmonie en dorpsbewoners en op de berichtgeving in dagblad De Grondwet, dat later veranderde in Brabants Nieuwsblad, tegenwoordig BN De Stem geheten. Dankzij de bereidwillige medewerking van de heer Jan Kerstens kon de harmonie alle krantenberichten over hun vereniging uit zijn privé-collectie kopiëren waardoor toch een goed beeld worden gevormd kan van de jubilerende St. Caecilia uit Nispen.

2. Geschiedenis van de muziekgezelschappen

Van tijd tot tijd werd en wordt het openbare leven gekleurd door allerlei feestelijke gebeurtenissen. Sinds ruim 150 jaar geven tal van harmonie- en fanfaregezelschappen acte de présence bij feesten, huldigingen, opening van evenementen en jubilea. De muziekkorpsen vormen als het ware het medeleven van de gemeenschap. Over het ontstaan van deze muziekverenigingen is nog niet zoveel gepubliceerd maar vermoedelijk zijn de oudste harmonieën ontstaan uit de muzikale traditie van militaire en schutterskorpsen. Vooral na de Belgische Opstand in 1830 en de daaropvolgende Tiendaagse Veldtocht, werden na 1843 vele militaire muziekkorpsen opgeheven en vestigde menig werkeloze muzikant of kapelmeester zich in een West-Brabants dorp en hielp zo vaak een muziekvereniging oprichten. Door zich als muziekleraar of dirigent beschikbaar te stellen kon men zo in het levensonderhoud voorzien.

Eind vorige eeuw waren het ook vaak het burgerlijk gezag en de geestelijkheid die samen het plaatselijke culturele leven wat naar een hoger niveau probeerden te brengen en muziekgezelschappen mee hielpen oprichten. De burgemeester trad dikwijls op als voorzitter en de pastoor als geestelijk adviseur en soms als weldoener wanneer er instrumenten aangeschaft moesten worden. Op deze manier kon hij gelijk zijn “schaapjes” in de gaten houden.

Diverse harmonieën (houten en koperen blaasinstrumenten) en fanfares (alleen koper) werden echter ook opgericht door leden van een plaatselijke toneelvereniging. In deze gezelschappen was de behoefte aan muziek vaak heel groot en op deze manier kon men ook in de zomer actief zijn en zich presenteren aan de bevolking. Het toneelspelen gebeurde niet alleen voor eigen plezier maar werd eveneens gedaan om de kas van de harmonie of fanfare te spekken. Vaak was de volgorde van het programma aan strikte regels gebonden: voor de pauze een drama en na de pauze een blijspel of een klucht. Daarbij werd de kastelein niet vergeten. Men trekt immers eerder de beurs open als men in een vrolijke stemming is dan wanneer er chagrijn is, werd geredeneerd. Ook vele loterijen brachten voor de verenigingen regelmatig geld in het laatje.

Onderstaand overzicht geeft een beeld in welke periode de diverse muziekgezelschappen in de regio werden opgericht. De verenigingen met een * zijn opgeheven:

1832   Eendragt en Tevredenheid*         Roosendaal

1841   Ter Nut en Vermaak                       Zundert

1854   De Unie*                                           Roosendaal

1874   De Hoop                                           Ossendrecht

1874   Oranje                                               Wouw

1880   Nederland en Oranje                     Rucphen

1886   Vlijt en Volharding*                        Roosendaal

1895   Sint Cecilia                                      Huijbergen

1896   Aurora                                               Woensdrecht

1897   De Scheldezonen                          Hoogerheide

1898   Sint Caecilia                                    Kruisland

1914   Sint Cecilia                                      Zegge

1922   Juliana                                             Heerle

1923   Erato                                                  Roosendaal

1923   Excelsior*                                         Nispen

1924   Sint Caecilia                                    Nispen

1927   De Gildezonen                                Roosendaal

1928   Soli Deo Gloria                                Wouwse Plantage

3. De naam

Veel muziekgezelschappen dragen de naam Caecilia en dat is niet zo verwonderlijk. Caecilia is de patrones van muzikanten en beschermheilige van de muziek, meer in het bijzonder van de kerkelijke muziek. Haar feestdag is 22 november en veel muziekverenigingen houden dan hun jaarlijkse feestavond. Volgens haar passie (lijdensverhaal van martelaren, HB) uit omstreeks 500 leefde Caecilia tijdens de Romeinse tijd in de derde of vierde eeuw. Zij zou van Romeinse adel geweest zijn, en werd tegen haar zin uitgehuwelijkt aan de heidense jongeman Valerianus. Caecilia overreedde hem en haar zwager Tiburtius zich te bekeren en zich door paus Urbanus te laten dopen. Toen prefect Turcius Almachius dat ter ore kwam, liet hij de drie arresteren en de twee mannen onthoofden. Daarna werd geprobeerd Caecilia te laten stikken. Dat mislukte, waarop ook zij werd onthoofd. Spoedig daarna werden Caecilia en de twee mannelijke martelaren vereerd in de catacomben waar ze begraven werden.

Behalve de meer algemene attributen als palm, boek, kroon en zwaard draagt Caecilia op latere afbeeldingen een persoonlijk voorwerp: een orgel. De aanwezigheid van het muziekinstrument berustte op een passage uit haar legende: “Terwijl het orgel klonk, zong Caecilia in haar hart voor haar enige Heer”. De naam Caecilia komt van het Latijns “caecus” (= blind), een van oorsprong Grieks woord.

Daarvan is het Latijnse zelfstandige naamwoord “caecilia” afgeleid, dat blindslang of hazelworm betekent. Geen echt aardige naam dus voor een Latijns sprekend meisje.

Volgens een telling uit 1973 waren er op dat moment in Nederland ongeveer 114 muziekgezelschappen met de naam Cecilia of Caecilia, al dan niet met St. er voor. Koploper is Excelsior die 116 maal voorkomt, er zijn 103 Crescendo’s en 98 Concordia’s.

4. De oprichting

In het Nispen van de jaren twintig kwam het lokale verenigingsleven tot bloei. Zo ontstonden, naast de al gevestigde schutterijen, kort na elkaar toneelvereniging Onderling Kunstgenot en voetbalclub SDW (het latere NSV). Van een muziekgezelschap was nog geen sprake, maar dat veranderde in 1923 toen de eerste Nispense harmonie Excelsior werd opgericht. Deze harmonie bestond voornamelijk uit leden die van boeren afkomst waren. Reeds in het najaar van 1924 ontstonden in de jonge vereniging zodanige moeilijkheden, dat directeur-dirigent A.J. Maas opstapte en met enige volgelingen besloot om een poging te wagen tot het oprichten van een tweede harmonie. Ook de heer C. Hamerlinck, onderwijzer op de toenmalige Nispense openbare school, speelde een belangrijke rol in de oprichtingsfase. Wat precies de moeilijkheden zijn geweest is niet bekend, maar mogelijkerwijs speelde het standsverschil parten omdat de scheiding van boeren en burgers in die tijd zeer scherp was in Nispen.

Op 12 november 1924 meldde dagblad De Grondwet dat de plannen tot oprichting van een tweede harmonie een vastere vorm aannamen en dat er op dinsdagavond 18 november a.s. om half zeven een vergadering zou plaatsvinden in café Tivoli. Bleek er veel animo te bestaan dan zou er tot oprichting worden overgegaan. Het café Tivoli aan de Bergsebaan, thans nummer 43, was eigendom van Kees en Lies Kools-Franken.

De vergadering was een succes en kende een overweldigende belangstelling. De krant meldde de volgende dag dat de zaal bomvol was en dat er een nieuwe harmonie was opgericht. Op donderdag 20 november 1924 deed De Grondwet uitvoerig verslag en daaruit blijkt wel dat de verstandhouding tussen de nieuwe harmonie en harmonie Excelsior ver beneden peil was gedaald.

Later in die week vond nog een vergadering plaats in café Tivoli waarbij de zaal te klein was om alle belangstellenden een plaats te geven. Deze zaal was overigens niet meer dan een kamer van het pand die door middel van een dubbele tussendeur bij het café kon worden betrokken. Op deze avond werd het voorlopige bestuur gekozen, dat bestond uit:

voorzitter                                           Fr. van de Meeren

vice-voorzitter                                  H. de Bruijn

secretaris                                          C.Hamerlinck

2e secretaris                                    J. Schepers

commissaris van materiaal           P. van Oers

commissaris van orde                    H. Derks

commissaris van orde C.               C.Verhulst

Als oprichtingsdatum werd gekozen voor 22 november, en de daaraan verbonden feestdag van de heilige St. Caecilia nam men aan als naam van de nieuwe harmonie.

Om dit alles te vieren viel het besluit om op vrijdag 28 november 1924 een oprichtingsfeest te houden in het nieuwe verenigingslokaal Tivoli. De plannen hiervoor werden uitvoerig besproken, het zou een groot feest worden in de Bergsebaan. Tijdens en na deze besprekingen zullen het overheerlijke gerstenat en de borrels er weer goed zijn ingegaan bij de aanwezige dorpsbewoners. Op het eind van de avond waren er 42 werkende leden en 30 donateurs ingeschreven.

5. Directeur-dirigent Adrianus Maas

Op dinsdag 22 november 1924 berichtte De Grondwet dat de heer A. Maas uit Roosendaal, mede-oprichter van de vereniging, benoemd was als directeur-dirigent van de nieuwe harmonie St. Caecilia in Nispen. Adrianus Joannes Maas was op 2 september 1893 geboren in Tilburg en hij was de oudste in een gezin van negen kinderen4. Zijn vader was als zovelen in deze plaats werkzaam in de textielindustrie als weefmeester.

Reeds op jonge leeftijd bleek de muzikale aanleg van Adrianus; zo speelde hij als negenjarige in harmonie Orpheus te Tilburg al klarinet. Later begon hij zich toe te leggen op het bespelen van de cello; dit bleef altijd zijn lievelingsinstrument. In de loop der jaren ontwikkelde hij zich tot een instrumentalist die naast de cello, piano en accordeon praktisch alle blaasinstrumenten bespeelde.

In 1913 was hij – twintig jaar oud – leerling-muzikant bij het Stafmuziekkorps van het 3e Regiment Infanterie te Bergen op Zoom. De kapelmeester van dit korps, J.R. van der Glas, onderwees hem in de harmonie- en instrumentenleer en vormde hem tot een zelfstandig musicus. Toen in de jaren 1923-1925 vele stafmuziekkorpsen wegens bezuinigingen werden opgeheven keerde sergeant-muzikant Maas terug in de burgermaatschappij en vestigde zich in 1923 als musicus in Roosendaal. Die keuze was niet onlogisch als men weet dat tijdens de Eerste Wereldoorlog de heer Maas in deze plaats als militair ingekwartierd lag en er zijn aanstaande bruid had leren kennen. In datzelfde jaar trouwde hij op 25 juni in Tilburg met Janna van der Velde, die afkomstig was uit Zeeland. Janna was protestant en bekeerde zich tot de katholieke godsdienst. Zij schonk hem vijf dochters. Naast zijn wachtgelduitkering van de overheid voorzag hij in zijn levensonderhoud door het geven van privémuzieklessen en het in “parttime” verband verrichten van werkzaamheden bij Tierolff Muziekcentrale te Roosendaal. Begin jaren dertig trad hij in vaste dienst van deze firma.

Adrianus Maas vormde in 1931 samen met drie andere musici Het Roosendaals Pianokwartet. Dit kwartet gaf geregeld concerten en trad bij allerlei festiviteiten op. Toen in 1941 door de bezetter de Nederlandsche Kultuurkamer werd opgericht en ook de beoefenaars van muziek gedwongen werden zich hierbij aan te sluiten heeft het kwartet zich waarschijnlijk ontbonden.

Ook was Adrianus vanaf begin jaren twintig dirigent en medeoprichter van verschillende harmonieën, fanfarekorpsen en muziekensembles, van sommige vanaf de oprichting tot aan zijn dood. Een overzicht: Erato (medeoprichter), de Gildezonen, Phillipsensemble, PTT–personeelsband Roosendaal, NEO Rucphen,  KNA Schijf (medeoprichter), Soli Deo Gloria Wouwse Plantage (mede–oprichter), Sint Cecilia Stampersgat, FCO Bosschenhoofd, Sint Martinus Achtmaal, Gastelse Fanfare Oud-Gastel, Sint Cecilia Chaam, Scheldegalm Hansweert, Fanfare Determino Klundert en natuurlijk Sint Caecilia uit Nispen. Ook werd hij geregeld gevraagd bij muziekconcoursen als jurylid en/of gastdirigent.

Met de Arnhemse Politie Muziekvereniging had hij een bijzondere band: voor deze vereniging componeerde hij verschillende werken. Als dank werd hij later tot erelid van deze vereniging benoemd.

De heer Maas heeft ruim 170 composities en arrangementen het licht doen zien. Ook voor de Nispense harmonie componeerde hij verschillende muziekstukken, waaronder de KaVeeWee-mars. Enkele andere marsen zijn: N(ederland) E(n) O(ranje)-mars (1930), de Pelikaan-mars (1937) ter gelegenheid van de beroemde vlucht van De Pelikaan naar het toenmalige Nederlands Oost-Indië, V(lug) en L(enig)-mars, RBC-mars (1948), Landmans Genoegen (1950), Waroubi-mars (1950), Pour remercier (1953) ter gelegenheid van zijn 40-jarig jubileum en de Jhr. Th. Roëlmars (1953). Verder schreef hij een 50-tal arrangementen voor blaasorkest en originele werken en arrangementen voor accordeon en mondorgelorkest. Zowel in Nederland als in België worden zijn composities nog steeds uitgevoerd. Een aantal van zijn marsen en arrangementen zijn uitgegeven bij de Tierolff Muziekcentrale.

In 1953 vierde de heer Maas zijn 40-jarig jubileum als musicus. Op deze feestdag ontving de jubilaris vele gelukwensen onder andere van het gemeentebestuur en jhr. Th. Roël, beschermheer van de Nederlandse Bond van Mondharmonicaverenigingen. ’s Avonds werd hem bij zijn woonhuis aan de Boulevard Antverpia een muzikale hulde gebracht door drie harmonieën, waaronder St. Caecilia uit Nispen. De heer Maas was geroerd door deze hulde en reageerde hierop: “Het is een dag geweest, zoals ik niet heb kunnen dromen en ik ben u allen uiterst dankbaar. Laten we in onze korpsen de goede geest steeds blijven bewaren en ik van mijn kant beloof dat ik hiervoor alles zal doen wat ik kan.”

Nog geen vijf jaar later kwam er, veel te vroeg, een einde aan het leven van deze muzikaal zo begaafde man. Op 17 augustus 1958 stierf Adrianus Joannes Maas, die al langdurig ziek was, in ziekenhuis Charitas te Roosendaal. De uitvaart was in een vrijwel volle St. Corneliuskerk. De dienst werd bijgewoond door een vertegenwoordiging van het gemeentebestuur en velen uit de muziekwereld. Onder de tonen van de door hem zelf gearrangeerde treurmars De laatste groet, uitgevoerd door muzikanten van St. Caecilia uit Nispen, NEO en De Gildezonen, werd hij op indrukwekkende wijze ten grave gedragen.

6. Oprichtingsfeest

In een gezellig samenzijn werd het oprichtingsfeest van de harmonie gevierd in café Tivoli dat hiervoor zowel buiten als binnen was versierd. Van de 52 werkende leden en 40 donateurs waren er ruim 80 aanwezig, en nadat de voorzitter zijn welkomstwoordje had gesproken doofden de lichten en konden allen genieten van een kleurenspel vol lichteffecten. Het hoogtepunt was wel toen “een maagdeken, wit gesluierd, de naam Sint Caecilia spelde in bloemen.” Hierna volgde nog een piston-solo die onder ademloze stilte het Wilhelmus speelde. Na een kleine toespraak werd de eerste zending instrumenten tentoongesteld. Kastelein Kools had verschillende instrumenten bekostigd, de rest van deze tweedehands instrumenten werd op afbetaling gekocht voor de som van ƒ 1.800,- welke na twee jaar geheel was afbetaald. Na het officiële gedeelte speelde een vijftal leden, die het bespelen van een instrument al vaardig waren, enige muzieknummers die afgewisseld werden door leuke voordrachten. Het bestuur kon na afloop terugkijken op een geslaagd oprichtingsfeest.

7. De beginjaren

Aan het begin van het nieuwe jaar, 15 januari 1925, besloot het bestuur tot aanvraag van een jaarlijkse subsidie bij de gemeente Roosendaal en Nispen, ten bedrage van ƒ 300,-. Als reden gaf men aan dat de vereniging zich in ernstige financiële moeilijkheden bevond. Op 28 januari kwam het antwoord van de gemeente: het verzoek tot subsidie werd afgewezen. Ook de subsidieverzoeken van de harmonieën Vlijt en Volharding en Erato, beide uit Roosendaal, werden afgewezen. Al deed de afwijzing pijn, het weerhield het bestuur en de muzikanten er niet van om zich te laten horen. Op het verzoek aan het gemeentebestuur voor het verlenen van een vergunning om een verloting te mogen houden werd wel positief gereageerd.

Op 15 februari was het eindelijk zover dat de muzikanten voor het eerst de straat opgingen om zich aan de bevolking te presenteren. Na enkele maanden van hard repeteren trok de harmonie om half vier het dorp in en volgens de krant was het de moeite waard om er naar te luisteren. De zondag daarop trok het muzikale gezelschap al wandelend naar buurtschap De Kruisstraat om daar de heer C. Damen, raadslid, en enige donateurs een serenade te brengen. Ook hier was men onder de indruk van het feit dat er op zo’n korte tijd al zoveel bereikt was.

Op 19 maart 1925 vond in café Tivoli de eerste grote verloting plaats met als doel de clubkas te spekken. Er waren maar liefst 2.067 loten verkocht en de trekking werd onder politietoezicht verricht. De eerste prijs, een prachtige eikenhouten hangklok, werd gewonnen door Charles Uijtdehaag. Verder gingen er vele prachtige prijzen weg waaronder tabaksdozen, horlogekettingen, kerkboeken, schoorsteengarnituur, rozenkransen en andere huishoudelijke artikelen. De laatste prijs, een kip, ging naar de familie Dekkers. De eerste algemene jaarvergadering van de harmonie vond plaats op 27 maart 1925. De voorzitter sprak de aanwezige leden toe en spoorde hen aan trouw en ijverig te blijven samenwerken. Hierna werd door de leden gezamenlijk het door de onderkapelmeester gecomponeerde Caecilialiedje gezongen, begeleid door muziek. De penningmeester kon mededelen dat de financiële toestand van de vereniging positief was. Het reglement werd na voorlezing door alle leden goedgekeurd. Ook werd het definitieve bestuur gekozen in de volgende samenstelling:

Fr. van de Meeren, voorzitter

1. de Bruijn, vice-voorzitter
2. Schepers, secretaris
3. Kools, penningmeester
4. Meeusen, commissaris van orde
5. Verhulst en P. van Oers, commissarissen van materiaal

Omdat een harmonie ook een vaandel nodig heeft werd het plan naar voren gebracht om er een aan te schaffen Voor de leden en donateurs stond er na de vastentijd een concert op het programma, waarvoor de muzikanten een mooie ouverture in studie hadden.   Op 30 april, toen nog Prinsesjesdag geheten, maakten beide harmonieën een rondwandeling door het dorp. Dit gebeurde natuurlijk niet gezamenlijk want de strijdbijl was nog steeds niet begraven. St. Caecilia speelde vrolijk de Caeciliamars bij de Julianalinde waarbij de aanwezigen een dansje rond deze boom maakten.

Later bracht de harmonie nog een serenade bij de heer Geert van Dorst, die gedurende meer dan 25 jaar Nispen in de gemeenteraad vertegenwoordigde. Het nieuwe vaandel, vervaardigd door Jeanne Kools, ging op 23 mei mee naar Essen alwaar men deelnam aan een festival. Bij loting kreeg men de negende prijs toebedeeld en trots keerde het gezelschap terug naar Nispen. Voor enige bezoekers die met de fiets van het festival naar huis keerden, liep het niet al te best af die dag want ze werden wegens het rijden zonder verlichting op de bon geslingerd door de politie. Een persoon die een valse naam opgaf kreeg zelfs een extra bekeuring.

Met Koninginnedag, 31 augustus, trok ’s avonds de harmonie wederom door het dorp vergezeld van vele kinderen met lampionnen. Tijdens deze tocht werd er gecollecteerd voor de slachtoffers van de stormramp in het Gelderse Borculo. Op 10 augustus was deze plaats getroffen door een cycloon. Van het dorp bleef niet veel over en er waren verschillende doden en vele gewonden gevallen. De collecte in Nispen bracht ƒ 43,- op.

In november vond het eerste jaarfeest plaats van St. Caecilia. Op zondag de 15e werd na de hoogmis een supportersvlag geschonken door Kees Kools waarna men een muzikale rondwandeling maakte door het dorp. In de namiddag werd er van het gehele korps een foto gemaakt. Omdat er in die tijd nog gescheiden publiek was vond er om drie uur een toneeluitvoering plaats voor de echtgenotes van leden en donateurs. Opgevoerd werd het drama “Onder den kerstboom” waarbij menig traantje werd weggepinkt. Na de pauze kon men genieten van het blijspel “De roode propagandist”, dat flink op de lachspieren werkte. Directeur Maas speelde als sluitstuk nog een vioolnummer. ’s Avonds waren de mannen aan de beurt om van de toneelstukken te genieten, hierbij was de zaal weer afgeladen vol. Onder de acteurs van het toneelspel waren een aantal leden van toneelvereniging Onderling Kunstgenot die ook lid waren van de harmonie. Deze samenwerking zou nog vele jaren duren.

Was er vorig jaar al een aanzet gegeven tot ontvangst van Sint Nicolaas in besloten kring, nu waren bij de harmonie de voorbereidingen in volle gang voor een heuse intocht in Nispen. Op zondag 29 november werd de Sint aan de grens opgewacht, waar hij per auto arriveerde. Aangekomen besteeg hij zijn schimmel en onder de muzikale klanken van St. Caecilia trok men naar het dorp om een rondgang te maken. De ontvangst van de kinderen was bij café Tivoli, waar met gulle hand vele lekkernijen, geschonken door de winkeliers, werden uitgedeeld. Tot na de Tweede Wereldoorlog zou de harmonie het Sinterklaasfeest organiseren voor de Nispense kinderen.

Half december kregen alle muzikanten een uniformpet van de vereniging. Deze werden geleverd door de firma Mol uit Roosendaal die van de hoofddeksels ware sieraden had gemaakt. Net na Kerstmis vond het winterconcert plaats met hieraan verbonden een grote loterij. De 2.000 loten waren alle verkocht en er waren ruim 60 prijzen te winnen. De trekking vond ook nu weer plaats onder toezicht van de politie.

De eerste activiteit van 1926 was de tweede jaarvergadering op 10 januari waarbij de opkomst wat tegenviel. Het financieel verslag van de penningmeester gaf een zeer positief beeld van de vereniging want er was het afgelopen jaar maar liefst

ƒ 1.200,- afgelost van de lening waarmee de instrumenten waren aangekocht terwijl er toch ook nog andere uitgaven waren geweest. Het aantal donateurs was intussen gestegen tot boven de honderd. Ook stonden er dat jaar weer diverse concoursen op het programma deelde de secretaris mede, onder andere naar Roosendaal, Zegge, Etten en Merksem in België. De vergadering werd, zoals gebruikelijk, met de christelijke groet gesloten.

De zondag daarop was zustervereniging St. Cecilia uit Zegge te gast alwaar zij het drama “De twee wegen” en het blijspel “Moppie als kindermeid” voor de bevolking speelde. Tussen de stukken door speelden beide harmonieën voor het publiek. Op zondag 7 februari maakten de twee Nispense harmonieën een wandeltocht ter gelegenheid van het 25-jarig huwelijk van koningin Wilhelmina en prins Hendrik. De tocht eindigde voor St. Caecilia bij de Julianalinde. In de middag waren er twee toneeluitvoeringen. Gebracht werden “De zucht naar rijkdom” en “Als het circus komt”. Daarnaast werd de pas in studie genomen mars “Lente” ten gehore gebracht aan het in groten getale aanwezige publiek.

In april nam voorzitter Frans van de Meeren met pijn in het hart afscheid van zijn harmonie omdat hij zich in Breda ging vestigen. Er werden veel mooie dankwoorden gesproken door bestuurslid Kools die hem namens de gehele vereniging een wandelstok aanbood als afscheidscadeau. Zeer ontroerd nam de voorzitter dit aan terwijl de aanwezige leden in een zeer droeve stemming naar huis keerden. Vice-voorzitter Harry de Bruijn nam tijdelijk het voorzitterschap over.

Vanaf zondag 4 juli vonden er in Roosendaal muziekfeesten plaats ter gelegenheid van het 40-jarig jubileum van harmonie Vlijt en Volharding. In de middag nam men deel aan de optocht der deelnemende muziekgezelschappen met aansluitend een concert in de kiosk van de St. Josephstraat. De donderdag daarna gaf St. Caecilia een concert samen met het mannenkoor Concordia. De muziekfeesten werden afgesloten met een groot concours op 11 en 12 juli. Hierbij behaalde men de eerste prijs in de 4e afdeling met 141½ punten. De daarbij behorende zilveren medaille bevestigde men zeer trots aan het vaandel.

Dat men in die jaren niet bang was van een flinke wandeltocht blijkt wel uit de krantenberichten waarin vermeld staat dat de harmonie weer eens een wandeling ging maken. Zo trok men begin oktober richting de Wouwse Hil alwaar men gul werd onthaald in café Den Hil. Na enige uurtjes daar te hebben vertoefd trok men weer op Nispen aan maar of dat allemaal nog vlot verliep staat er niet bij vermeld.

Ter gelegenheid van het tweede jaarfeest was er voor de leden en donateurs op zondag 21 november weer een toneelmiddag en -avond. Voor twee keer een bomvolle zaal speelde men het drama “Een valse edelman” en het blijspel “Johan als rentenier”. Acteurs waren in die jaren ondermeer Frans Vos, Harry de Bruijn, Jan Schepers, Jan Verhulst, Willem Verhoeven, Louis Uijtdehaag, Jan Verbocht en Jan Bastiaensen. Tussen de bedrijven werden zoals vanouds enige muzieknummers ten gehore gebracht waaronder de nieuwe mars “Le brave petit Volontaire”.

In het najaar vond er nog een grote loterij plaats. Hiervoor had de gemeente op 6 oktober toestemming gegeven. Men moest wel aan enige voorwaarden voldoen zoals in de Loterijwet uit 1905 was bepaald. Zo mocht de prijzenpot geen hogere waarde hebben dan ƒ 100,- in totaal, en de loterij moest binnen drie maanden plaats vinden. Hoe het allemaal verlopen is blijft een raadsel want hiervan werd geen melding meer gemaakt.

Begin februari 1927 was het verenigingslokaal in café Tivoli propvol met leden en donateurs die aanwezig waren bij de jaarvergadering. Als openingsnummer bracht men de nieuwe mars “Zomergroet”, waarna de vergadering voorspoedig verliep. Bij de bestuursverkiezingen werd de plaats van C. Meeusen ingenomen door C. van Wesel. Tot nieuwe voorzitter werd P. van Oers benoemd, die hiervoor al commissaris van materiaal was.

Dat de toneelafdeling van de harmonie niet had stilgezeten blijkt wel uit de 2e winteruitvoering die op 13 februari plaatsvond. Tot tweemaal toe was de zaal weer vol en moesten velen met een staanplaats genoegen nemen.

De acteurs, gemengd spel was in die tijd ten strengste verboden, brachten eerst “Woltang de zigeuner”, een drama in drie bedrijven met aansluitend het komische stuk “De wraak van de panlapper”. Veel voorbereidingen had men blijkbaar niet nodig in die tijd. De tekst was volgens De Grondwet binnen een maand geleerd. Een spontane collecte van de zigeuner bracht ruim ƒ 15,- op, een heel bedrag voor die tijd. Als afsluiting van beide uitvoeringen zongen allen het Caecilialied uit volle borst mee.

8. Rotterdam

Tijdens de pinksterdagen van 1927 vond er een groot internationaal concours plaats in Rotterdam. Het was uitgeschreven door de Rotterdamse Postharmonie die in dat jaar het 25-jarig bestaan vierde. Ook St. Caecilia besloot deel te nemen en reisde met leden en supporters af naar de Maasstad. Het concoursterrein was toen in de grote tuin van De Doelen aan de Coolsingel. De Nispense harmonie kwam uit in de derde afdeling en bracht als eigen gekozen nummer “Feestouverture” en als verplicht nummer “Kalma”. Van de acht gezelschappen die in de derde afdeling uitkwamen was St. Caecilia de beste met 267 punten, en zij mocht de eerste prijs meenemen naar Nispen. Daar aangekomen was het groot feest en de muzikanten werden getrakteerd op worstenbrood en bier.

Kon men in die jaren niet te voet of per fiets naar een bepaald evenement dan reisde het gehele gezelschap, zo vindingrijk als men toen was, met de veewagen van de aan de grens woonachtige Louis Meeusen. Nadat deze wagen eerst was uitgeschuurd kon men er stoelen in plaatsen en zo al zittend voelde men zich in die tijd de koning te rijk.

Om in aanmerking te komen voor gemeentelijke ondersteuningssubsidie waren muziekgezelschappen verplicht om minimaal een keer per jaar een muziekuitvoering te houden dat mede voor iedereen toegankelijk was. Zo hield St. Caecilia een concert op zondag 16 oktober in het verenigingslokaal. Het programma bood een ruime afwisseling:

Parijs-Brussel, mars van L. Pierrotte

Feest-ouverture van L. Rugers

La Speranza Fantasie van J. Boscolli

Marsch-populair

Pauze

Kalma, ouverture van Delachavel

Esmeralda, wals van M. Kessels

Simple comme Bonjour van J. van Tright

Madrid, mars van L. Pierrotte

Onder het publiek waren verschillende personen van zusterverenigingen die vol lof waren over de uitvoering van de verschillende muziekstukken. De heer Franken, directeur van Harmonie Unie uit Bosschenhoofd, complimenteerde dirigent Maas met het succes dat hij met deze nog jonge harmonie al had weten te bereiken. Als blijk van waardering stelden diverse personen prijzen beschikbaar voor de te binnenkort te houden loterij.

Eind november, rond de oprichtingsdatum, was er het jaarfeest voor de leden en donateurs. Dit keer was gekozen voor het drama “Naar den afgrond” van Cesar de Cock en het blijspel “Een zitting te Boschbeke” van auteur Fred Loncke.

De acteurs speelden de sterren van de hemel waarbij er regelmatig een lach en een traan was onder het publiek. Na afloop konden de aanwezigen voor het eerst de “Bestuursmarsch” horen die was gecomponeerd door de eigen dirigent. Vooral J. Suykerbuyk en G. van Leest (trombones), H. de Bruijn (bariton), en J. Vos (tuba) brachten het muziekstuk als ware talenten.

Traditioneel vond rond Oudjaar de grote verloting plaats waarvoor op 28 september 1927 door het gemeentebestuur van Roosendaal en Nispen vergunning was verleend. Onder grote belangstelling vond de trekking plaats in café Tivoli. C. van de Sanden had het winnende lotnummer 399 waarmee hij de  hoofdprijs won, een buffetkast.

In januari 1928 stuurde het bestuur een dankbrief naar de gemeente voor de ondersteuningssubsidie van 1927, tevens vroegen zij gelijk een nieuwe subsidie aan voor 1928 ter hoogte van ƒ 200,-. Ook toen draaide de ambtelijke molen niet snel want pas op 22 juni kwam het antwoord dat door de raad beslist was om de harmonie een subsidie van ƒ 50,- toe te kennen.

Alsof men er niet genoeg van kon krijgen bracht de toneelafdeling van de harmonie weer enige stukken op de planken. Gekozen was er voor het drama “De trouwe knecht” en de klucht “De nieuwe burgemeester”. In De Grondwet stond wel vermeld dat beide uitvoeringen stipt op tijd zouden beginnen dus van het “Nispens kwartiertje” zal toen ook al wel sprake zijn geweest.

Toneel- en muziekspelen deed de harmonie niet alleen in Nispen maar men ging soms ook spelen bij zusterverenigingen. Zo trok het gezelschap op 19 februari naar Roosendaal, waar men te gast was bij harmonie Erato. Hier speelde men voor de aanwezigen het eerder genoemde drama en de klucht, afgewisseld met diverse muziekstukken. Later in het jaar zou men eveneens bij Erato deelnemen aan het concours omdat door omstandigheden het Pinksterconcours in Tilburg moest worden afgezegd.

Op de jaarvergadering plaatsten enige donateurs het voorstel om de werkende leden te belonen voor hun ijver door middel van een feestavond. Dit voorstel vond algemene instemming en besloten werd om deze feestavond plaats te laten vinden in de week na Beloken Pasen.De voorzitter sloot daarna “de geanimeerde vergadering met een bijzonder dankwoord te richten tot den populaire dirigent, den heer Maas, te Roosendaal, wiens ijver en toewijding de jeugdige vereeniging in zoo’n korten tijd op een mooi peil wist te brengen.”

Fanfarekorps Determinato uit Klundert hield op 17 mei een groot internationaal concours. St. Caecilia was hierbij aanwezig en speelde om 15.00 uur in de muziektent het verplichte nummer “Diana” van Joh. van Dam, waarover de jury vol lof was. Het eigen gekozen nummer, de ouverture “La Liberté” van J. Rousseau, ondervond eveneens zeer welwillende kritiek. Het eindresultaat was dat de Nispense harmonie een eerste prijs werd toegekend met 241 punten. Toen de muzikanten later op de dag in Nispen aankwamen was daar het grote nieuws al bekend en stond een grote menigte het gezelschap op te wachten. Na een muzikale rondwandeling door het dorp was er nog een gezellig samenzijn in het clublokaal.

Na een concert in juli en een muzikaal bezoek in augustus aan de vlaamse kermis in Rucphen, waar men de “Burgemeester Crusio-marsch” speelde, was het op Koninginnedag tijd voor een rondwandeling naar de Julianalinde. Hierna vond nog een grote lampionnenoptocht plaats voor de kinderen.

Het lijkt erop dat in november de strijdbijl tussen St. Caecilia en Excelsior begraven was, want volgens De Grondwet maakten zij een gezamenlijke muzikale wandeling naar de grens waar tal van leden werden bezocht.

In de avond arriveerde beide harmonieën terug in het dorp en was er volgens de krant een nog lang en gezellig samenzijn.

Wat later dan normaal vond op 6 april 1929 de jaarvergadering plaats. Bij de bestuursverkiezingen stelden C. van Wesel en A. Stroop zich niet herkiesbaar. Hun plaatsen werden ingenomen door Vic Breugelmans en A. Andriessen.

Op 20 mei trok het muziekgezelschap naar Oudenbosch waar men deelnam aan het muziekconcours. Men kwam uit in de eerste afdeling en speelde als verplicht nummer “Jour de Fête” van Gabriel Parés en als eigen gekozen nummer “Herfstklanken”, een ouverture van Jan van Tricht. Harmonie

St. Caecilia werd een tweede plaats toegekend met 266 punten. Bij thuiskomst stonden veel belangstellenden langs de straten om het gezelschap te verwelkomen. De maand daarop was men te gast bij fanfare Oranje in Wouw, waar men zich tijdens de vlaamse kermis van de beste kant liet horen. In die tijd werd ook de heer P. van de Velde benoemd tot onder-directeur van de harmonie.

9. Viering eerste lustrum

Op zondag 24 november 1929 was het zover. Na enige korte voorbereidingen kon men beginnen met de viering van het eerste lustrum. De avond daarvoor hadden de leden en donateurs al een klein feestje gevierd met als hoogtepunt de onthulling van het nieuwe vaandel.

Dit vaandel was vervaardigd bij de firma Van Diemen uit Dordrecht “die er werkelijk fier op mocht gaan zoo’n prachtstuk te hebben geleverd. Het geheel is in de modernste stijl uitgevoerd, zoo naar vorming als bewerking. In zilverglans prijkt het Roosendaalsche wapen onder een fille van schitterende kunstsaffieren. Middenop bevindt zich het symbool, voorstellende een notenbalk, getrokken op een ovale en geel-oranje ondergrond met de eerste tonen der St. Caeciliamarsch12.”

Ondanks het dreigende weer vertrok die zondagmiddag de feeststoet met voorop het oude en nieuwe vaandel. Daarna volgden St. Caecilia, Erato uit Roosendaal, Oranje uit Wouw, FCO uit Bosschenhoofd, Soli Deo Gloria uit Wouwse Plantage en als laatste Nederland en Oranje uit Rucphen. Na beëindiging van de tocht speelde de zes muziekgezelschappen de speciaal ingestudeerde “Vaandelmarsch”. Daarna volgden nog verschillende concerten die gegeven werden door de bezoekende korpsen. Als dank kreeg elk korps een herinneringsmedaille.

Dat het drukke tijden waren blijkt wel uit het gegeven dat er de week daarop alweer toneeluitvoeringen op het programma stonden. Tijdens de eerste winteruitvoering werd het drama “De Wees” voor het voetlicht gebracht met aansluitend het blijspel “Het zesde vaandel”. Als afsluiting speelde men het korte toneelstuk “Vaderplicht” waarin Emma Kools op zeer natuurlijke wijze de jonge moeder Mina speelde. Cor Verpalen vervulde op zeer sobere wijze de rol van haar man. Ant. van Eekelen uit Heerle zorgde op een in die tijd voortreffelijke manier de grime.

10. De jaren dertig

De tweede winteruitvoering werd gespeeld op 9 en 10 januari 1930, en op de 12e vond nog een extra uitvoering plaats. Ondertussen was het nog steeds niet toegestaan dat er gemengd publiek kwam kijken en moesten de dames ’s middags en de heren ’s avonds. Gemengd toneelspelen mocht toen wel bij de harmonie tot men in het huwelijk trad.

Zo schitterden de dochters Emma en Hermine van kastelein Kools in het drama “Hun Kind”, daarbij terzijde gestaan door Cor Verpalen, Kees Verbocht en Kees Matthijssen. Na de pauze vervolgde men de avond met het blijspel “Het paardespel van Smeerkanis en Co” waarbij de lachlust onder het publiek vaak werd opgewekt. Later vond op zaterdag 25 januari voor de eerste keer het teerfeest plaats van de harmonie.

Dat men van toneelspelen net zoveel hield als van muziek maken blijkt wel uit de aankondiging dat St. Caecilia haar derde winteruitvoering in studie had genomen en dat deze zou plaatsvinden op 27 en 28 februari met een extra uitvoering op zondag 2 maart. De keuze was dit keer gevallen op het zwaarmoedige stuk “‘T lied van Moeder” dat tijdens de uitvoeringen het publiek zeer ontroerde. Gelukkig had men na de pauze weer iets luchtigs dat was getiteld “O, die Wetteraartjes”. Voor de muzikale afwisseling had men een jazzbandje geformeerd dat het publiek aangenaam bezig hield. De jaarvergadering gaf dat jaar geen wijzigingen in het bestuur, alle bestuursleden werden herkozen door de aanwezige leden.

Op hemelvaartsdag vond in Bergen op Zoom een marsconcours plaats waar men aan deelnam. Hiervoor had de vereniging speciaal een aantal keer op straat gerepeteerd om zo het marstempo goed onder de knie te krijgen. Per autobus van de firma Van Hees vertrokken de deelnemers uit Nispen, maar over de uitslag is niets bekend.

In september gingen beide harmonieën weer de straat op ter gelegenheid van de 50ste verjaardag van de koningin. Maandagavond 1 september ging St. Caecilia door het dorp terwijl Excelsior een dag later uitrukte. Het feest werd beëindigd met een grote lampionnenoptocht waar bijna alle kinderen uit het dorp aan mee deden.

8 November 1930 was voor Nispen een belangrijke dag want toen werd feestelijk de vernieuwde Nispenseweg geopend. Was het vroeger “’t dorpje aan de keiweg” nu was het een mooie betonnen weg geworden, wat voor die tijd een hele verbetering was. Ook St. Caecilia droeg, net als Excelsior, haar muzikale steentje bij toen deze weg werd geopend door burgemeester Coenen.

Wanneer de bladeren begonnen te vallen kregen de leden die toneel speelden bij de harmonie “de kriebels” en begonnen dan snel met repeteren van een drama en blijspel om kort na Nieuwjaar de eerste winteruitvoering te kunnen geven. Ook de Sint werd niet vergeten, daarvoor kreeg men altijd een collectevergunning waardoor tijdens de intocht de nodige centen opgehaald konden worden om de kinderen een mooi feest te kunnen aanbieden.

Leden en donateurs stroomden op 8 en 9 januari 1931 toe om in zaal Tivoli te genieten van de eerste winteruitvoering. Kosten noch moeite werden gespaard om “Louise, de dochter van den rijke pachter” ten tonele te brengen. Ook het uit één bedrijf bestaande blijspel “Nauwke en Compagnon” werd door het aanwezige publiek zeer gewaardeerd. Op 12 en 13 februari volgde al de tweede winteruitvoering van de harmonie. “Op moeders graf” en “Spoken en dieven” waren zo succesvol dat er op zondag nog een extra uitvoering was voor niet-leden. Hiervoor was het wel raadzaam dat men plaatsen reserveerde of zeer op tijd aanwezig was want de belangstelling was heel groot. En of het niet op kon hadden de leden ook nog een teerfeest op zaterdag 14 februari.

De jaarvergadering bracht wederom bestuursverkiezingen waarbij Kees Kools en Kees Verhulst per acclamatie werden herkozen. Wegens het overlijden van een bestuurslid werden Merijn de Regt en Leen van de Brand eveneens in het bestuur gekozen. De secretaris deelde nog mede dat er 29 werkende leden waren en 67 donateurs.

Tijdens de verjaardagen van koningin-moeder Emma, koningin Wilhelmina en prinses Juliana rukte de harmonie uit en bracht zij een serenade bij de Julianalinde. Na deze activiteiten werd een bezoek gebracht aan de donateurs, want ook zij waren een belangrijk onderdeel van de goed draaiende harmonie.

Tussen Sinterklaas en Kerstmis vond alweer de eerste winteruitvoering plaats. Het was voor de mensen van die tijd een mooie afwisseling in het vaak harde bestaan. Naast de diverse toneeluitvoeringen van beide harmo-

nieën waren er ook toneelavonden van Onderling Kunstgenot en Op Hoop van Zegen van de Kruisstraat. De toneelleden van de harmonie hadden dit keer gekozen voor het drama “Harrie’s offer” en de klucht “Corruptie”, het waren in die tijd wel veelzeggende titels. Nauwelijks een maand later vond de tweede winteruitvoering plaats. Nu werden er maar liefst drie stukken opgevoerd: “Vergeten en vergeven”, “In de klem” en “Bietje”. De Grondwet noemde het weer zeer succesvolle toneelavonden.

Op 15 april 1932 was het opnieuw feest in Nispen want toen kwam de nieuwe burgemeester Claudius Prinsen kennis maken met het dorp en haar bewoners. Het werd een groots onthaal aan de Lind waarbij beide harmonieën, hetzij wel gescheiden, een serenade brachten aan de nieuwe burgervader. Ook in de jaren dertig was het fenomeen muziekfeesten al een begrip want in juni was St. Caecilia present tijdens de muziekfeesten in Kruisland en in Roosendaal voor deelname aan het internationaal festival.

Het bestuur van de harmonie stond altijd open voor nieuwe ideeën en dat resulteerde op zondag 17 juli in een muziekmatinee. Deze werd gehouden op het terrein naast de KaVeeWeefabriek aan de Bergsebaan. Omdat deze matinee goed aansloeg bij het publiek probeerde men in het bezit te komen van een muziekkiosk om op die manier geregeld concerten te kunnen geven in het dorp. In augustus presenteerde men tijdens een avondwandeling de nieuwe draaglamp, die de harmonie in de duisternis soms hard nodig had om goed thuis te komen.

Walther van Wely, van de N.V. KaVeeWee sigarenfabrieken, was jarenlang een goede vriend en steun van de harmonie. Hij was vele malen aanwezig bij de repetities op dinsdagavond, waarbij hij niet zuinig was met een rondje en graag een sigaartje uitdeelde. Als blijk van waardering liet het bestuur een speciale mars schrijven door dirigent Maas. Op 25 september vertrok de harmonie te voet naar Essen alwaar men bij de heer Van Wely de speciale “KaVeeWee-mars” ten gehore bracht. Hierna trakteerde Walther van Wely de harmonieleden op een Cubaantje (sigaartje, HB) waarna men weer naar Nispen marcheerde, gevolgd door honderden belangstellenden die de “KaVeeWee-mars” uit volle borst meezongen. Het succes van deze mars was zo groot dat vele korpsen in die tijd hem in hun repertoire opnamen.

Traditioneel opende de harmonie het jaar 1933 met een winteruitvoering in hun clublokaal. Het toneelspel “Op dwaalwegen” werd door het publiek niet zo goed ontvangen, maar daartegenover was het blijspel “Een misverstand” een succesnummer. Tijdens de algemene jaarvergadering deelde secretaris Jan Schepers mede dat er maar liefst 34 werkende leden waren en 55 donateurs. In 1932 rukte de harmonie elf maal uit waarvan slechts vier keer in Nispen. Tijdens de rondvraag stelde Piet Vos de vraag of het mogelijk was meerdere malen in Nispen een muzikale wandeling te maken en ook plaatselijke muziekavonden te organiseren. Dit voorstel werd met algemene instemming aangenomen. Na afloop werden er nog afspraken gemaakt voor de komende activiteit want op 2 maart zou meester Loos zijn veertigjarig onderwijzersjubileum vieren. De harmonie bracht hem daarom op deze heugelijke dag een serenade.

De toneelactiviteiten van de harmonie bleken wat af te nemen, want pas na ruim een jaar was er weer een winteruitvoering. Op 2 februari 1934 speelden de acteurs het toneelspel “Het gouden recht”, gevolgd door de komische voordracht “Vader mag ik trouwen”, die voor veel lachsalvo’s zorgde. Tot slot bracht men het blijspel “Jacrisse de vondeling”, wat zorgde voor een daverend applaus. Dit blijspel was het laatste dat de harmonie op de planken heeft gebracht.

Penningmeester Kees Kools had tijdens de jaarvergadering de mededeling dat hij voor het eerst, zolang de harmonie bestond, een nadelig saldo had. Dit was volgens hem te wijten aan de hoge kosten van reparatie en vernieuwing van de instrumenten. Een belangrijk agendapunt was de viering van het tienjarig bestaan dat men in de zomer wilde vieren met een vlaamse kermis. Hiervoor werden tijdens deze avond vele plannen gemaakt.

11. Het tienjarig bestaan

Na concerten in Sprundel, Wouw en deelname aan de Nispense Heilige Kindsheidoptocht was het zondag 29 juli 1934 de grote dag voor de harmonie; de viering van het tienjarig bestaan. Ondanks het mindere weer vertrok de harmonie om 11:00 uur voor een wandeling door het dorp dat rijkelijk was versierd met de nationale driekleur. Op het feestterrein waren diverse kermisattracties opgesteld zoals een luchtschommel, gebak- en speelgoedkramen, grabbelton, poppenkraam, consumptietent en een “postkantoor”. Ook het toen bekende circus Redfox gaf die dag enige voorstellingen. Verschillende zusterharmonieën gaven een concert in de kiosk die eveneens op het feestterrein aanwezig was. Voor de kinderen was er een speciale attractie namelijk het raden van de geboortedatum van een pop. Hiermee waren voor de meisjes vijf poppen te winnen en voor de jongens vijf voetballen. Liza van Nassauw, Corrie Palings, Lien van Ginderen, Tonia Schepers en Dina Uijtdehaag waren de gelukkige winnaars van een pop terwijl de jongens Van Gastel, Uijtdehaag, De Bakker en Koen een voetbal mee naar huis mochten nemen. Tegen 8 uur ’s avonds gooide een stortbui roet in het eten en kwam er een vroegtijdig einde aan het feest. Desondanks keek het bestuur terug op een geslaagd festijn dat zeker voor herhaling vatbaar was.

Verder raakte de harmonie in een vast patroon wat betreft de activiteiten. Regelmatig rukte men uit bij de koninklijke feestdagen en diverse jubilea’s. Ook de vermeldingen in het dagblad werden wat minder in die tijd. Als belangrijk evenement stond nog altijd het Sint Nicolaasfeest op het programma. In 1934 was de intocht op zondag 2 december waarbij wederom gecollecteerd werd voor de kinderen.

In 1935 werd de Nispense voetbalclub NSV kampioen en dat was reden voor de harmonie om een hulde te brengen aan de club. Op zondag 24 februari werden de voetballers opgehaald door de harmonie bij hun café en clublokaal De Veehandel van de familie Verpalen. Na een fikse wandeling kwam het gezelschap aan bij het voetbalveld dat toen De Jagers heette en gelegen was aan de Bergsebaan. Hier speelden de Nispense kampioenen tegen de Fortsche Boys. St. Caecilia bracht tijdens deze wedstrijd enige muzieknummers ten gehore. Na de wedstrijd was het in het clublokaal van NSV nog lange tijd een gezellige boel.

De jaarvergadering die eind februari werd gehouden gaf weinig nieuws. De penningmeester had nog steeds een nadelig saldo en het bestuur werd bij acclamatie geheel herkozen.

Bij de rondvraag nam de heer Andriessen het woord en bracht hij dank aan alle leden en bestuur voor alles wat er in de afgelopen tien jaar was gepresteerd. Maar de grootste dank had hij voor de directeur-dirigent Maas, die in tien jaar tijd het korps tot een zo hoog peil had weten op te voeren.

Ook 1936 bracht niet veel nieuws en men greep de verloving van prinses Juliana en prins Bernhard, op 8 september van dat jaar, aan om eens extra feestelijk uit te pakken. De regering had 12 september uitgeroepen tot een eenmalige nationale feestdag en dat was in Nispen ook te merken. Uit verschillende huizen wapperde het rood-wit-blauw en zelfs de kerktoren was getooid met de driekleur. Om half 8 ’s avonds begon een lampionnenoptocht waar alle Nispenaren, groot en klein, aan deelnamen, Vele kinderen waren getooid met oranje strikken en mutsen. Na de feestelijke rondwandeling werd deze dag besloten met een “bal champêtre” in café Tivoli. Ter gelegenheid van het huwelijksfeest van Juliana en Bernhard, op 7 januari 1937, deed de harmonie het nog eens dunnetjes over en was er weer volop feest in het dorp.

Het jaar daarop was de geboorte van prinses Beatrix ook in Nispen reden om er opnieuw een echte feestdag van te maken. De harmonie had een groot aandeel in de organisatie. De feestdag, daags na de geboorte, begon met een plechtige hoogmis in de kerk. Daarna ging de stoet, met harmonie St. Caecilia voorop, richting de hoek Bergsebaan-Klokbergsestraat, waar een lindeboom zou worden geplant ter herinnering aan deze heugelijke dag. Hierbij was ook burgemeester Prinsen aanwezig die samen met de pastoor de planting verrichtte. Hierna speelde de harmonie het Wilhelmus en trok de stoet terug naar het dorp, waar verschillende activiteiten op touw waren gezet door het feestcomité. Allereerst speelden de mannelijke inwoners van boven de 30 jaar een voetbalwedstrijd. Deze werd gevolgd door volksspelen die voor iedereen toegankelijk waren. Als sluiting stond er ’s avonds nog een lichtstoet op het programma waarbij de harmonie opnieuw een belangrijke muzikale functie had.

In 1939 werd de oorlogsdreiging steeds meer voelbaar, zo ook in het kleine dorp Nispen. Ondanks deze ontwikkeling ging het dagelijks leven gewoon door waaronder ook de muzikale activiteiten van de harmonie. Toen op 28 augustus de mobilisatie werd afgekondigd had dit voor St. Caecilia eveneens gevolgen, diverse leden werden onder de wapenen geroepen. Ook al waren het donkere tijden, toch besloot het bestuur tijdens de repetitieavond van dinsdag 21 november even stil te staan bij de viering van het derde lustrum. Na het spelen van de pittige “KaVeeWee-mars” hielden enkele bestuursleden een speech waarin de leden werden aangespoord onder dezelfde ambities te blijven werken. Naar aanleiding van dit jubileum schreef Piet Vos, lid van de harmonie, een brief naar de krant In dit schrijven werden de bestuursleden Kools, De Bruijn, Schepers en dirigent Maas geprezen voor hun, al vijftien jaar durende, kundige bestuursleiding. Jammer vond hij wel het lage aantal donateurs want “zo’n ambitieuze harmonie verdiende beter.”

12. De oorlogsjaren 1940-1945

Ook begin 1940 hoopte men nog steeds dat de neutraliteit van Nederland niet geschonden zou worden door de Duitsers. Nadat Duitsland begin april Denemarken en Noorwegen was binnengevallen, besloot de Nederlandse regering het land in staat van beleg te verklaren. Dit had tot gevolg dat er talloze beperkende maatregelen afgekondigd werden.

In Nispen besloot de harmonie tijdens de jaarvergadering, die op 24 april plaatsvond, om ondanks alle problemen die de mobilisatie met zich meebracht toch door te gaan met muziek maken. De leden die onder de wapenen waren werden vervangen door jeugdige dorpsgenoten.

Op 30 april hield de harmonie een muzikale wandeling door het dorp waar veel belangstelling voor was. Bij de Julianalinde werd het Wilhelmus uit volle borst meegezongen en het leek wel of men aanvoelde dat het misschien weleens de laatste keer zou kunnen zijn. Tien dagen later was het zover, Nederland was in oorlog met Duitsland en op 14 mei capituleerde ons land noodgedwongen en moest de bevolking zich aan regels gaan houden die door de bezetter werden opgelegd. De muzikanten konden nog ruim een jaar vrij ongestoord muziek maken, al werden bepaalde muziekstukken verboden en mocht op koninklijke feestdagen niet meer worden uitgerukt.

Februari 1942 viel het doek voor St. Caecilia want toen stelde de Duitse bezetter de Kultuurkamer in. Om de musici, acteurs, journalisten, beeldende kunstenaars, architecten en beoefenaars van andere culturele beroepen onder controle te krijgen werd men gedwongen hiervan lid te worden, op straffe van uitsluiting. Praktisch geen enkele vereniging sloot zich aan bij de Kultuurkamer en hief zich op. Met andere woorden: het werden “slapende verenigingen”. Ook St. Caecilia borg de instrumenten op en begaf zich te ruste.

Toen na zware gevechten Nispen op 26 oktober 1944 was bevrijd door de Engelsen bleek er van het dorp niet veel meer over. Ook onder de burgers waren er veel dodelijke slachtoffers te betreuren en van feestvieren was al helemaal geen sprake. De harmonie likte haar wonden en pas op 4 mei 1945 werd tijdens een ledenvergadering de harmonie heropgericht. Hiervoor had men eerst een nieuw onderkomen moeten zoeken want Kees Kools had zijn café wegens zware oorlogsschade gesloten. In café De Groene Boom van Sooi en Marie Verhoeven–Jacobs, gelegen naast de kerk, vond de harmonie een nieuw clublokaal. Bij inventarisatie van de instrumenten bleek dat er maar een vijftiental de oorlogsjaren had overleefd. Ondanks dat trok de harmonie de volgende dag, 5 mei, door Nispen want Duitsland had gecapituleerd en Nederland was bevrijd. Door deze wandeling onstond er die dag spontaan een groot feest. Op 8 mei was het weer feest omdat de Tweede Wereldoorlog op het Europese continent geheel was beëindigd en de harmonie maakte wederom muzikale wandelingen door het dorp. Tot diep in de nacht werd er gefeest en gedanst in de plaatselijke cafés. 12 Mei 1945 was een nationale feestdag om de bevrijding en het einde van de oorlog te herdenken. Ook in Nispen was het groot feest compleet met een flinke optocht. St. Caecilia was weer van de partij en de muzikanten bliezen die dag alsof hun leven er van af hing.

De in Duitsland verplicht tewerkgestelde Nispense jongemannen arriveerden op 15 mei terug in het dorp. De harmonie vond het zeer passend om aan deze jongens en hun familie, die een zeer moeilijke tijd hadden doorgemaakt, een serenade te brengen en zij deden dit met alle plezier.

Precies een jaar na de bevrijding van Nispen hield de harmonie de eerste naoorlogse jaarvergadering. Tijdens de bestuursverkiezing kwamen er wat verschuivingen in het bestuur en kreeg het de volgende samenstelling:

Piet van Oers, voorzitter

Leen van den Brand, commissaris

Piet Vos, commissaris

Jan Schepers, secretaris-penningmeester

Kees Matthijssen

Gerrit van de Rijt

Sooi van Wesel

De heer Maas hanteerde, na twintig jaar, nog altijd met veel plezier de dirigeerstok.

13. De naoorlogse jaren

De eerste naoorlogse jaren kenmerkten zich door wederopbouw, armoede en gebrek aan vele producten en materialen. Ook de harmonie zat met een tekort aan instrumenten en nieuwe waren bijna niet te koop. Toen hoorde men dat de oude instrumenten van de opgeheven harmonie Excelsior nog steeds in Nispen waren. Dat bij sommige oud-leden van deze harmonie de strijdbijl nog altijd niet begraven was, bleek wel uit de reactie toen het bestuur van St. Caecilia navraag deed om deze instrumenten over te kopen. “Nee”, was het antwoord en uit balorigheid werden deze in juli 1948 verkocht voor ƒ 700,- aan de Huijbergse harmonie St. Cecilia.

Ter gelegenheid van het 25-jarig bestaan van de harmonie vond er een groot muziekfestival plaats in Nispen. Op zaterdag 30 juli 1949 werd het festival geopend met een rondgang door het dorp. Hieraan namen de jubilerende St. Caecilia en de Rucphense harmonie Nederland en Oranje deel. Bij aankomst op het feestterrein reikte de heer Haane, voorzitter van het erecomité, aan een aantal leden die al 25 jaar lid waren een onderscheidingsteken uit. Dit waren de heren P. van Oers, P. Vos, L. van de Brand, J. Schepers, C. van Eekelen, P. Willemse, M. Nelen, C. Brouwers,

1. Vos en J. Verbocht. Daarnaast werd dirigent Maas gehuldigd met zijn zilveren jubileum. Na een feestelijke serenade werd de kermis geopend en kon jong en oud genieten van de zweefmolen, draaimolen, schommels en het mortierorgel. Ook zondags was het kermis en vond er een grote optocht plaats van alle harmonieën die deelnamen aan de feestelijkheden. In de namiddag was er een receptie in de zaal van het klooster. Maandag 1 augustus was de laatste feestdag en dat had een internationaal tintje. De Statievrienden uit Essen gaven die dag een concert en bovendien was er een optreden van de accordeongroep Hoger Streven, eveneens uit Essen. Tijdens de jaarvergadering trad Gerrit van de Rijt uit het bestuur en Louis Schepers, zoon van de secretaris-penningmeester Jan Schepers, nam zijn plaats in.

14. De jaren vijftig

In het begin van de jaren vijftig rukte de harmonie regelmatig uit om de Nispense Indië-gangers te verwelkomen bij hun thuiskomst. Ruim dertig Nispense jongens werden kort na de oorlogsjaren naar Nederlands Indië gestuurd om met vele andere landgenoten het gezag aldaar te herstellen tijdens de zogenaamde Politionele Acties in de jaren 1947-1949 en om de machtsovername ordelijk te doen verlopen. Bij terugkeer in Nispen wachtte de soldaten een groots onthaal en de harmonie zorgde dan voor een klinkende serenade.

Zondag 5 november 1950 vond de opening plaats van de nieuwe harmoniezaal van familie F. Verhoeven. Deze was gelegen achter het café, thans Zaal Verhoeven, en was gebouwd ter vervanging van de oude zaal Concordia. Talrijke genodigden en belangstellenden woonden de gebeurtenis bij. Nadat wethouder Theunisse het lint had doorgeknipt sprak de heer Kees Matthijssen namens harmonie St. Caecilia en de toneelvereniging Onderling Kunstgenot. Hij stak niet onder stoelen of banken hoe blij beide verenigingen waren met het nieuwe onderkomen. Beide clubs maakten veelvuldig gebruik van de zaal voor repetities en uitvoeringen. Na het officiële gedeelte gaf de harmonie een zeer geslaagd concert, waarna de toneelvereniging nog een bonte toneelavond verzorgde onder regie van Jan Vos en onder muzikale begeleiding van de heer Schenkels.

Op 16, 22 en 23 november 1952 vond er een groot Internationaal solistenconcours plaats in Nispen, dat georganiseerd werd door St. Caecilia. Vele solisten uit verschillende harmonieën en fanfares uit West-Brabant waren aanwezig in Nispen om daar hun beste muzikale noten te laten horen. Het hoogst aantal punten van dit solistenconcours ging naar de heer A. Peters uit Essen. Hij kwam uit in de ereafdeling en behaalde met zijn tuba 144 punten, wat goed was voor de 1e prijs met lof. Ook de Nispenaren J. Schenk en A. van Gastel vielen in de prijzen.

Tijdens de jaarvergadering van 16 april 1953 trad Piet van Oers af als voorzitter. Gedurende 28 jaar had hij zijn beste krachten in dienst van de harmonie gesteld wat aanleiding was hem voor te dragen als erevoorzitter. Met algemene stemmen gingen de leden hiermee akkoord alsmede met het voorstel om Guust Goossens te benoemen als nieuwe voorzitter. Hiermee deed men een goede keuze want hij was gemeenteraadslid en een zeer geroutineerd verenigingsman. Op het eind van deze maand bracht de harmonie een serenade aan hun secretaris Jan Schepers, die onderscheiden was met de bronzen eremedaille voor zijn 40-jarig dienstverband bij de PTT.

Op 28 juni trok het muziekgezelschap naar café De Brembos om daar een concert te geven. Op deze dagen vergat men niet om de donateurs, waar men langs kwam tijdens de wandeling, even een korte muziekhulde te brengen. Bij aankomst op de Brembos was de stoet dan ook al aangevuld met vele belangstellenden. De vele aanwezigen konden genieten van vele muziekstukken waaronder “La Liberté”, “Zigeunerleven”, “Fête d’Hiver” en “Le vase Cacré”. De slotmars “Notre Ami” (= Onze Vriend) had dirigent Maas speciaal geschreven voor zijn muziekvriend Mon Suykerbuyk, de bakker van Nispen, vanwege diens bijzondere verdiensten voor St. Caecilia. Na een welverdiend applaus keerden de muzikanten terug naar Nispen, waar de thuisblijvers ook nog hun aandeel kregen van de muziek. Mon Suykerbuyk was jarenlang grote tromslager bij de harmonie, hierbij geholpen door de tromdrager. In die tijd was dit instrument nog gemaakt van koper zodat er speciaal iemand nodig was om dit op zijn rug mee te dragen tijdens de rondwandelingen. In de beginperiode was Sjef Verbocht de drager. Hij werd later opgevolgd door Rikus van Terheijden, die op zijn beurt werd opgevolgd door zijn zoon Piet. Eind jaren vijftig werd de zware koperen trom vervangen door een lichter model en werd de drager overbodig.

Op 2 september gaf de harmonie acte de presencé ter gelegenheid van het 40-jarig jubileum van dirigent Maas. Hierbij brachten zij, samen met twee andere harmonieën, muzikale hulde aan hun voortreffelijke directeur en dirigent.

In de nazomer werd tijdens een speciale vergadering van de harmonie de knoop doorgehakt en besloot men om de muzikanten voor het eerst in hun bestaan te voorzien van een uniform om zo tijdens het zesde lustrum, dat in 1954 zou plaats vinden, een zeer stijlvol korps te kunnen presenteren.

Binnen tien dagen had men het benodigde geld, bijna ƒ 3.000,-, bijeen voor 37 uniformen en petten en de meeste “leenheren” wilden van geen rente horen. Voor de gulle gevers en donateurs werd op zondag 27 september een groot harmoniebal gehouden, waarbij de pas opgerichte boerenkapel De Notenplukkers, voorloper van de latere Kriekeplukkers, voor de muziek zorgde. Ook toneelvereniging Onderling Kunstgenot droeg een “muzieknotje” bij en gaf een uitvoering ten bate van St. Caecilia. Nadat tijdens de wekelijkse repetitie de maten van de muzikanten waren genomen kon men aan de slag. Men had gekozen voor een gabardine stof van petrol kleur en met een smaakvolle bies op de mouwen en gouden spiegelafmonstering op de kragen, alsmede petten in dezelfde kleur. Het beloofde een uniform te worden dat één der mooiste zou zijn in de wijde omgeving. Het bestuur besloot dat de eerste presentatie met de nieuwe uniformen in oktober zou plaats vinden op de Markt in Roosendaal.

Op 25 oktober was het zover: de Nispense harmonie presenteerde zich in vol ornaat aan het gemeentebestuur en de bevolking van Roosendaal en Nispen. Dirigent Maas had speciaal voor deze gelegenheid een mars gecomponeerd met de passende titel “Pour remercier” (= Om te bedanken). De muzikanten van de Nispense harmonie hadden met man en macht gerepeteerd om deze nieuwe mars onder de knie te krijgen en het resultaat was er naar. Men speelde de mars zo uitbundig en enthousiast dat het aanwezige publiek op de Markt de muzikanten bedankte met een zeer groot applaus.

Op de jaarvergadering bracht Piet Vos, beheerder van het uniformfonds, financiëel verslag uit, en hij kon mededelen dat reeds ƒ 1.000,- was afgelost alsmede ook drie aandelen van ƒ 50,- welke waren geschonken aan de vereniging. Belangrijk agendapunt was daarnaast de voorbereidingen voor de viering van het zesde lustrum dat in juli zou plaatsvinden. Tevens besloot men om op 1 augustus deel te nemen aan een festival in Antwerpen.

15. Viering zesde lustrum

Met grote letters stond het in de krant te lezen “Drie dagen feest-muziek in grensdorp Nispen” en dit alles ter gelegenheid van het 30-jarig bestaan van de harmonie. Voor dit feest was er speciaal een vlaamse kermis ingericht op het feestterrein aan de Pastoor van Spaandonklaan. Op zaterdagmiddag 24 juli 1954 opende zuiderbuur harmonie Vlijt en Volharding uit De Wildert de driedaagse met daarna optredens en rondwandelingen van muziekgezelschappen uit Rucphen, Roosendaal en Essen. Zondagmiddag opende burgemeester Freijters de tweede dag van het festival met daarna optredens van harmonieën uit Roosendaal, Wouw, Wouwse Plantage, Huijbergen, Schijf, Nieuwmoer, Achterbroek, Stampersgat en Putte. Maandagavond sloten de Essense Statievrienden en het Essense Concordia de feesten.

Zondag 24 juni 1955 was een drukke dag want toen marcheerde het gezelschap naar Essen om deel te nemen aan de festiviteiten bij de inwijding van harmonie Concordia. Na een grote rondwandeling keerden de muzikanten terug naar Nispen, waar men collecteerde voor het Anjerfonds, iets wat toen een gebruikelijke activiteit was bij de harmonie. Tijdens een ledenvergadering in 1956 besloot de harmonie toe te treden tot de R.K. Federatie van Harmoniegezelschappen. Eveneens ging men dat jaar op concours in Hulst. Ook werd in dat jaar het feit gevierd dat de Nispense voetbalvereniging NSV 35 jaar bestond. Tijdens het feestweekend vond er een wedstrijd plaats tussen twee teams van Nispense voetbalveteranen.

Na afloop speelde de harmonie de door dirigent Maas speciaal gecomponeerde “NSV-feestmars”.

Het jaar 1957 stond voor Nispen en zeker ook voor de harmonie in het teken van de viering van het 1.000-jarig bestaan van Nispen dat in de augustusmaand groots zou worden gevierd. Van 2 tot en met 15 augustus was het alle dagen feest in het dorp waarbij de grote historische optocht het hoogtepunt was. De harmonie vervulde tijdens deze optocht een belangrijke rol en trad in de feestweek nog regelmatig op en bracht dan de door dirigent Maas gecomponeerde, “1000 jaar Nispen mars” ten gehore.

Tijdens de wekelijkse repetitie, begin december, kreeg de harmonie hoog bezoek in Zaal Verhoeven. De Sint vereerde de muzikanten met een bezoekje en dankte hen voor de mooie muzikale intocht, die ondanks de hevige kou toch een groot succes was. Tussen de repetitienummers door nam de goedheiligman de harmonie onder de loep en menig muzikant kreeg “een veeg uit de pan”.

Na vele voorspoedige jaren brak er voor de harmonie een donkere tijd aan want op 17 augustus 1958 overleed, na een langdurig ziektebed, de zeer geliefde directeur-dirigent Adrianus Maas. De klap kwam hard aan, maar na de indrukwekkende uitvaart, waarbij de Nispense harmonie samen met twee andere harmonieën De laatste groet uitvoerde, moest men toch verder. De heer Jan de Wit uit Roosendaal nam tijdelijk de functie over en eind september werd hij officieel benoemd tot nieuwe directeur-dirigent van harmonie St. Caecilia. Hij was overigens geen onbekende in de West-Brabantse muziekwereld. Jan de Wit werd geboren in Roosendaal en was als kind reeds muzikaal. Hij was jarenlang muzikant bij diverse Roosendaalse muziekvereigingen en werd later dirigent bij verschillende West-Brabantse harmonieën en fanfares. In 1959 slaagde hij met lof aan het conservatorium te Tilburg. De Wit wilde trachten om de harmonie op het hoge peil te houden en nog zodanig op te voeren dat men op het bondsconcours van volgend jaar uitstekende resultaten zou behalen. Op zondag 28 september gaf de harmonie voor het eerst met hun nieuwe dirigent een concert op het kerkplein.

De jaarvergadering van 1959 begon met een kort gebed van geestelijk adviseur kapelaan Vermeulen waarin hij de heer Maas herdacht die het afgelopen jaar was overleden. Na de gebruikelijke agendapunten vond er tijdens de rondvraag een belangrijke verkiezing plaats waarbij voorzitter Guust Goossens met achttien stemmen tegen en vijf voor werd opgevolgd door Kees Matthijssen die al een tijd het vice-voorzitterschap vervulde. Tot slot sprak dirigent De Wit de leden op zijn eigen manier toe en deelde hij mede dat men op 6 april een concert zou geven tijdens de jaarlijkse fancy-fair.

Ook het 35-jarig jubileum ging niet ongemerkt voorbij aan de harmonie. Tijdens de repetitieavond van dinsdag 24 november herdachten de leden dit feit. De voorzitter hield een korte toespraak waarin hij een aantal zeer trouwe leden in het zonnetje zette. Zo waren de heren Piet Willemsen, Kees Brouwers, Merijn Nelen en Aart Verbocht reeds vanaf de oprichting lid terwijl er zich bij het bestuur eveneens enkele heren van het eerste uur bevonden, namelijk de heren Piet van Oers, Leen van de Brand en Jan Schepers. Voor al deze jubilarissen werd een “Lang zullen ze leven” gespeeld.

Op 15 en 16 december bood de harmonie haar leden en donateurs een vrolijke feestavond aan. De harmonie voerde een vijftal werken uit waarmee veel succes werd geoogst. Achtereenvolgens werden uitgevoerd de mars “Entree de concours”, “Scene from the countryside”, de “WWV-mars”, “Happy time suite” en de “Garde mars”.

De toneelgroep Op Hoop van Zegen uit de Kruisstraat gaf een bijzonder knappe uitvoering van de komedie “Rumoer in een kleine wereld”. Dat het publiek zich op beide avonden had geamuseerd bleek wel uit het ovationeel applaus na afloop.

16. De jaren zestig

De viering van het 35-jarig bestaan werd afgesloten tijdens de zeer druk bezochte jaarvergadering die op 25 maart plaatsvond in Zaal Verhoeven. Na een korte speech van voorzitter Matthijssen konden secretaris en penningmeester allebei een positief verslag voorleggen aan de leden. De in die tijd zeer populaire rikcouncoursen hadden het instrumentenfonds weer goed aangevuld. Sooi van Wesel stelde zich bij de bestuursverkiezingen niet meer herkiesbaar en zijn plaats werd ingenomen door de heer Piet van Gastel terwijl een andere functie werd ingenomen door Willem Roeken. Dirigent De Wit was zeer tevreden over zijn mannen (dames waren in die tijd nog geen lid van de harmonie) en leerlingenmuzikanten. Op het jaarprogramma stonden onder meer een deelname aan het festival in Schijf, Rucphen en op Tweede Pinksterdag in Achterbroek. Daarnaast stond een bezoek aan Antwerpen in september op het programma. In café De Brembos werd half september het laatste concert van het jaar gegeven. Hier bezorgde het korps de belangstellenden enkele pittige muzikale uurtjes.   De jaarvergadering van 1961 stond in het teken van afscheid en vernieuwing van de vereniging. Zo nam Jan Schepers na 36 jaar afscheid van het bestuur. Hij was vanaf de oprichting altijd present geweest bij de harmonie en had als muzikant en bestuurslid zowel de goede als de slechte tijden meegemaakt. Het bestuur bood hem een cadeautje en het erelidmaatschap aan als blijk van waardering. De heer De Leeuw nam zijn functie als secretaris-penningmeester over. Tevens werd Merijn Nelen in het zonnetje gezet vanwege zijn 35-jarig lidmaatschap. Dat St. Caecilia met de tijd mee ging bleek wel uit de oprichting van een drumband een jaar eerder. Hiervoor werd zelfs een speciale loterijvergunning aangevraagd bij de gemeente. Ook onderling was soms de muzikale strijd onder de Nispense harmonieleden groot. Zo vond op 24 april een solistenconcours plaats voor eigen leden van de harmonie en drumband. De muzikanten speelden in verschillende afdelingen en dirigent De Wit kende na afloop diverse eerste prijzen toe:

Derde afdeling:

Trio tamboers: Helma Backx, Marie-Louise Breugelmans en Wilma Klaassen

Klarinet kwartet: Frans Backx, Vic Brouwers, Jan Brouwers en H. Oostvogels

Tamboers: Joh. Schepers 22½ punt, G. Hellemons 24 punten en R. Bogers 23 punten. Slagwerk: R. Mens 24 punten

Tweede afdeling:

Piston: Jan Lodewijks 46 punten

Klarinet: Frans Backx 46½ punt

Eerste afdeling:

Tuba: Piet Nelen 48½ punt

Saxofoontrio; Kees Brouwers, Piet Willemsen en Kees Nelen 57 punten

Klarinet: Leon Backx 47 punten

Sax: Louis Schepers 46 punten

Bariton: Jan Schenk 46 punten

Bas: Piet van Gastel 47 punten.

Op het concours in Ameide behaalde de harmonie een eerste plaats met 315 punten en het was bij terugkomst in het dorp groot feest. Het bestuur van de harmonie en drumband begon, met medewerking van enkele middenstanders, in april 1961 een eigen verenigingsblad uit te geven dat als naam De Trom kreeg. Hiermee probeerde men de leden en donateurs precies op te hoogte te houden van alle activiteiten die bij de harmonie werden georganiseerd. In 1962 was er ook weer geen gebrek aan optredens want men nam deel aan het festival in Wildert, St. Job in ’t Goor en ook op de taptoe op 5 mei in Roosendaal was men present.

Donkere wolken verzamelden zich boven de harmonie toen bleek dat de gehele collectie instrumenten, met stopverf en plakband nog lekvrij gemaakt, totaal was versleten, en daarvoor moest binnen zeer korte tijd een oplossing gevonden worden. De opgave was groot en met een paar centen in kas en een naar verhouding kleine subsidie leek de kans van slagen zeer gering. Het zag er voor het ambitieuze muziekgezelschap dan ook zeer slecht uit.

“Hele dorp redde de muziek” stond er met grote letters in de krant op 18 februari 1963. Met een extra financieel fonds kreeg de harmonie het voor elkaar om de benodigde ƒ10.000,- bij elkaar te krijgen voor de nieuwe instrumenten. Nispen zou Nispen niet zijn als het gehele dorp niet mee zou gaan doen en een berekening had uitgewezen dat, als ieder Nispens gezin met 25 cent per week jaarlijks 13 gulden zou opbrengen dan totaal ƒ 6.000,- zou binnenkomen. De resterende ƒ 4.000,- kwamen binnen via andere bronnen en acties. Uit een van deze acties kwam het Nispens carnaval tot stand met een heuse prins, nar en hofkapel De Kriekeplukkers. En zo bleek de gemeenschap de harmonie te hebben gered van de muzikale ondergang. Met ontroering nam voorzitter Kees Matthijssen op zaterdag 16 februari de nieuwe instrumenten in ontvangst voor zijn harmonie. In prachtige koffers, het modernste wat er toen in Nederland was te vinden, lagen de instrumenten tentoongesteld in de zaal. Na toespraken van de voorzitter, dirigent en kapelaan Vermeulen was er een feestelijke maaltijd en bovendien bracht prins carnaval met gevolg een bezoek aan het feestende gezelschap.

De harmonie sloeg geen enkel jubileum over want ze wisten en weten nog steeds dat de Nispenaren graag feesten. Zo was er voor het 40-jarig jubileum wederom een speciaal feestcomité opgericht onder het voorzitterschap van Geert Bakx. Drie dagen lang zou het in Nispen feest zijn en op zaterdag 15 augustus 1964 was het zover. Vele muziekgezelschappen uit de verre omtrek waren dat weekend present in het dorp om hun collega-harmonie in het zonnetje te zetten.

Op zaterdagavond was er een grote receptie in de feesttent waarbij velen het bestuur de hand kwamen drukken. Zo was er prins Pedro I, de Nispense carnavalsvorst, die zeer goede banden had met de harmonie. Medeoprichter Kees Verhulst kwam namens alle 24 Nispense verenigingen en bood een bedrag van

ƒ 330,- aan. Wethouder Braat bood namens het gemeentebestuur een extra feestsubsidie aan van ƒ1.000,- en eigen dirigent De Wit bood een nieuwe mars aan. Ook harmonie Vlijt en Volharding uit Roosendaal en firma Tierolff schonken een mars. Het echtpaar Verhoeven-Jacobs, eigenaar van de zaal, bood een nieuw, nog te ontwerpen, vaandel aan. Er waren tevens schriftelijke gelukwensen. Zo stuurde oud-Nispenaar J. Loos een groot gedicht en was er een zeer gewaardeerde brief van de inmiddels oud-kapelaan en geestelijk adviseur Vermeulen, toen pastoor van Zuiddorpe. Zondags waren er ook vele officiële ontvangsten, waarbij de zaal een uurtje fungeerde als gemeentehuis.

Bijna het gehele college was aanwezig, wat voor loco-burgemeester A. Vos aanleiding was op te merken “dat het voor een plaatselijke vereniging de grootste eer was officieel door het gemeentebestuur ontvangen te worden maar dat het nog nooit gebeurd was dat het stadhuis overgeplaatst was naar Nispen15.” Maandagavond sloten De Trommelaeren van Roesendale, tweevoudig wereldkampioen in Kerkrade, het feest af met een grote taptoeshow.

In december werden er tijdens een besloten slotfestiviteit een aantal jubilarissen gehuldigd. Nadat 150 leden en genodigden van een heerlijk diner hadden genoten werden de erespelden van de R.K. Federatie van Muziekgezelschappen uitgereikt. De gouden speld voor 40 jaar lidmaatschap ging naar de volgende leden: Leen van de Brand, Jan Schepers, Kees Brouwers, Merijn Nelen, Aart Verbocht en Piet Willemsen. De zilveren speld voor 25 jaar lidmaatschap ontvingen: Leon Backx, Piet van Gastel, Kees Nelen, Louis Schepers, Jan Schenk, Mon Suijkerbuijk en Geert Uijtdewilligen. Hierna had pastoor Nooijens, geestelijk adviseur van de harmonie, een bijzonder woord van lof voor de jubilarissen, het bestuur en de leden van het feestcomité. Onder de vrolijke klanken van de boerenkapel was het tot in de vroege uurtjes feest.

De jaarvergadering van 1965 zorgde opnieuw voor enkele wisselingen in het bestuur. Zo werd kascommissielid Kees Brouwers, die niet herkiesbaar was, opgevolgd door Jan van Eekelen en Frans van Overveld volgde Leen van de Brand op die wegens zijn gezondheid stopte als bestuurslid. Voor zijn jarenlange inzet werd hij benoemd tot erelid. Tevens vond er op die avond een belangrijk besluit plaats, want na twaalf jaren trouwe dienst waren de uniformen versleten en besloot men om nieuwe uniformen te laten aanmeten. Half juli was het zover, alle muzikanten kregen een nieuw uniform uitgereikt door de voorzitter. Er was gekozen voor donkerblauw met gouden versieringen en het geheel zag er zeer verzorgd uit. Om het compleet te maken schonk clublokaalhouder Sooi Verhoeven ook nog een bijpassende vlag. Op een mooie zaterdagavond toonde de trotse harmonie, samen met de drumband, de nieuwe uniformen aan de Nispense bevolking die hiervoor wederom menige duit in het harmoniezakje had gedaan.

Half augustus 1966 vonden de eerste muziekfeesten plaats van de harmonie. Als locatie had men de in aanbouw zijnde garage van firma Van Hees op de hoek Dorpsstraat-de Lind gevonden die zich uitstekend leende voor dit grootse feest. Van dit pand was de ruwbouw voltooid en vele vrijwilligers veranderden de garage in een ware feestzaal, compleet met stoelen, tafels en een bar. Het grote mortierorgel stond op de al aanwezige smeerputten, die door wagenmaker Louis Verhoeven tijdelijk waren afgedekt met dikke planken. Drie dagen lang marcheerden verschillende korpsen uit Nederland en België door het dorp en gaven in de feestzaal diverse concerten. Voor het publiek dat in grote getale aanwezig was tijdens die dagen was er ook een fancy-fair. Later besloot het bestuur dat, gezien het grote succes, dit evenement jaarlijks zou terugkeren. In dat jaar moest ook dirigent Jan de Wit wegens gezondheidsredenen zijn dirigeerstok neerleggen. Tijdens het jaarfeest nam de harmonie, met pijn in het hart, afscheid van hun dirigent. De heer Witte, die een militaire functie had op vliegveld Woensdrecht, nam zijn werk over, maar dit zou niet van al te lange duur zijn.

De harmonie was altijd een vereniging geweest waar alleen mannen lid van konden worden. In Nispen kwam daar in 1967 verandering in en werd Marlies Nelen het eerste vrouwelijke lid met haar klarinet. Irene van de Sanden was het eerste vrouwelijke lid van de drumband dat bij de harmonie kwam. Zij ging in 1968 met haar kleine trom over naar de harmonie, begeleid door Fons Verhoeven.

Nadat deze eerste “schapen over de dam” waren, werden er al snel steeds meer dames actief lid van de harmonie.

Het jaar 1968 jaar bracht naast bestuurswijzigingen tevens een nieuwe dirigent met zich mee. Nadat dirigent Witte zijn functie had neergelegd koos het bestuur Sjaan van Hassel als nieuwe dirigent. De uit Zundert afkomstige Van Hassel begon al op tienjarige leeftijd als muzikantje in de plaatselijke harmonie. Op latere leeftijd volgde hij een studie aan het conservatorium te Tilburg. Naast Nispen was hij in meerdere plaatsen actief als dirigent en hij trad ook jaren op met zijn blaasorkest Jeans Band. In het bestuur trad bestuurslid en kastelein Sooi Verhoeven af omdat hij met zijn echtgenote naar Roosendaal verhuisde, zijn zoon Wim zette het café en zaal voort. Sooi werd benoemd tot erelid voor zijn jarenlange inzet. Bestuurslid A. Jaspers trad eveneens af zodat het bestuur van negen naar zeven leden terugliep. Secretaris Cor Uijtdewilligen verzorgde voor het eerst het jaarverslag en hij kon melden dat er 27 muzikanten waren en 30 leden bij de drumband. Daarnaast deed de nieuwe dirigent Van Hassel een woordje en hij kwam met het idee om met vier korpsen onder zijn leiding een show te geven. Hieraan zouden Achtmaal, Sprundel, Vlijt en Volharding en natuurlijk Nispen deel nemen.

In het jubileumjaar 1969, waarin het 45-jarig bestaan zou worden gevierd, onstonden er interne bestuursproblemen waardoor voorzitter Kees Matthijssen, penningmeester H. de Leeuw en bestuurslid Jan van Loenhout tijdens een speciale vergadering hun functies ter beschikking stelden. Met algemene stemmen werd het pas toegetreden bestuurslid Pierre Verpalen gekozen tot nieuwe voorzitter van de harmonie. Ook kastelein Wim Verhoeven kwam het bestuur versterken. Hij werd tevens de nieuwe redacteur werd van De Nispense Trom, het verenigingsblad van de harmonie. Piet van Gastel nam het penningmeesterschap over zodat er weer een volledig bestuur was. Tot slot van deze vergadering werden Kees Matthijssen en Kees Brouwers benoemd tot erelid.

Het programma voor het 45-jarig bestaansfeest van de harmonie en van het 10-jarig jubileum van de drumband was zeer gevarieerd van opzet en er was voor elk wat wils. Aan het internationaal muziekfestival namen maar liefst 20 muziekgezelschappen deel. Vrijdagavond 15 augustus 1969 werden de feesten officieel geopend en maakten de eerste harmonieën een rondgang door het dorp. Jammer genoeg was de regen een spelbreker die avond. Zaterdag en zondag volgden nog vele muziekgezelschappen die alle hun beste muzikale klanken door het dorp lieten galmen. Hiervoor waren speciaal twee routes uitgezet om zo veel mogelijk Nispenaren van de muziek te laten genieten. Na de rondwandelingen gaven alle harmonieën nog een concert in de feesttent die naast de zaal was geplaatst. Tijdens het muziekevenement zei voorzitter Verpalen “zeer trots te zijn om een dergelijke vereniging te mogen leiden.”

17. De jaren zeventig

In 1970 begon de Nispense Mia van Terheijden-Oudenhuysen maandelijks een gedicht te schrijven voor het verenigingsblad De Nispense Trom16. Een groot aantal jaren zouden haar gedichten over Nispen, dorpsbewoners en verenigingen het blad sieren. Vele jaren na haar overlijden kwam er in 1997 een boekwerkje uit met een verzameling van haar mooiste gedichten. In datzelfde jaar werd met het inzamelen van oud papier gestart en dit zou lang een extra bron van inkomsten zijn. Vele jaren was het in Nispen een vertrouwd gezicht als eenmaal in de maand op zaterdagochtend vele harmonieleden mee hielpen om al het papier op te halen.

Met de komst van de speciale oudpapiercontainer kwam dit werk voor de harmonie te vervallen.

Na de gemeenteraadsverkiezingen van 1970 werd voorzitter Pierre Verpalen tot raadslid gekozen. De harmonie bracht hem na de overwinning thuis een grote serenade. Na vijftien jaar was het de harmonie weer gelukt om een eerste prijs te behalen in een concours van de Nederlandse bond van harmoniegezelschappen. Het concours werd op 24 oktober 1971 gehouden in Hulst, waarbij de Nispense harmonie 282,5 punt wist te behalen in de 2e afdeling. Na afloop bedankte de voorzitter dirigent Van Hassel want vooral door het succes met het door hem geschreven nummer “Eerste suite” behaalde het Nispense muziekgezelschap de meeste punten tijdens dit concours. Drie weken later was het weer raak en won men in Oud Gastel het vijfde onderlinge muziekconcours. Met de muziekstukken “Mont La Ville”, “Partita Simplex” en ook weer de “Eerste Suite” behaalde men wederom de meeste punten en mocht men de eerste prijs mee naar Nispen nemen. Om deze successen te vieren schonken diverse leden worstenbrood, appelbollen en enkele vaten bier die tijdens de jaarlijkse feestavond genuttigd werden. Op deze feestavond mochten Jan Schenk, Mon Suykerbuyk en Geert Uijtdewilligen de gouden bondsspeld in ontvangst nemen omdat zij al veertig jaar lid waren van de harmonie. Ook waren er acht leden die de zilveren speld kregen voor hun 25-jarig lidmaatschap. Als laatste activiteit was er in december een grote loterij waarvan de opbrengst ten goede zou komen aan de viering van het 50-jarig bestaan, dat in 1974 zou gaan plaatsvinden. De trekking was op tweede kerstdag en de hoofdprijs was een levensechte pony.

Op zaterdagavond 24 juni 1972 vond er een uitwisselingsconcert plaats in Zaal Verhoeven tussen de Nispense harmonie en harmonie Erato uit Roosendaal, wat bij het talrijke publiek zeer goed in de smaak viel. Na afloop werd er nog een oude broek verkocht waarvan de opbrengst naar het instrumenten- en uniformenfonds van Erato ging. De opbrengst was maar liefst ƒ140,-.

In het tweede weekend van augustus vonden de internationale muziekfeesten plaats, voorafgegaan door een grote soosavond op vrijdagavond welke was georganiseerd door People Relax. Vier dagen lang was het weer feest waarbij vele muziekgezelschappen een rondwandeling maakten door Nispen en daarna een concert in de zaal gaven. In dat jaar was er al sprake van het beroemde Caecilia-broodje met worst en zuurkool en werden er verschillende bliksemloterijen gehouden met vele prachtige prijzen.

In Heerle verdedigde men met succes de wisselprijs tijdens het onderlinge concours, en het jaar werd afgesloten met een matinee-concert in de Eratozaal in Roosendaal waarbij gezamenlijk werd opgetreden met harmonie Erato.

Het nieuwe jaar bracht een nieuwe activiteit voor de harmonie namelijk een uitwisselingsconcert met het Gemengd Koor uit Roosendaal. Zij traden op zaterdagavond 20 januari 1973 om beurten op in Zaal Verhoeven waarbij door verschillende solisten zowel klassieke als moderne muziekstukken ten gehore werden gebracht. In maart vond er een auto- en motorrally plaats die was georganiseerd door het feestcomité, door deze activiteit kwamen er extra financiën in de feestkas.

Tijdens de jaarvergadering blikte voorzitter Pierre Verpalen terug op het afgelopen jaar dat een goed maar ook zeer rustig jaar was geweest. Bij de activiteiten stonden, buiten optredens, het verzorgen en bezorgen van het verenigingsblad de Nispense Trom, organisatie van de muziekfeesten, ophalen van donateursgelden en oud papier hoog in het vaandel. De voorzitter vond het wel jammer dat deze werkzaamheden veelal op dezelfde personen neerkwamen. Ook herdacht de voorzitter het overleden erelid Jan Schepers, een van de oprichters en jarenlang bestuurslid van de vereniging. Penningmeester Jan Konings moest jammer genoeg melden dat, ondanks hard werken, de vereniging er financieel maar net was uit gesprongen. Bij de bestuursverkiezingen werd Kees Nelen gekozen tot tiende bestuurslid.

Ook als er gouden bruiloften waren in het dorp kwam de harmonie in actie. Zo brachten zij op 13 juni een serenade aan het gouden echtpaar Nelen-Lodewijks van de Bergsebaan. Opmerkelijk feit was dat de bruidegom de eerste vaandeldrager was geweest van harmonie St. Caecilia.

In augustus waren er al voor de achtste keer muziekfeesten die opnieuw zeer voorspoedig verliepen. De belangstelling was vrijdags en zaterdags zo groot dat zondagochtend in allerijl de drank- en broodjesvoorraad moest worden aangevuld. Tijdens deze dagen werd er aan de al bijna 50-jarige harmonie een cadeau aangeboden. De beschermvrouwe van harmonie De Gildezonen, mevrouw Theunis, bood de Nispense harmonie spontaan een nieuw vaandel aan.

Op 6 maart 1974 werd de heer Heitzer gehuldigd door het bestuur vanwege zijn zeventigste verjaardag en zestig jaar muzikant. De heer Heitzer was jarenlang de muziekleraar voor de Nispense harmonieleerlingen.

Dinsdag 7 mei 1974 stond in het teken van de bliksemactie “Help de harmonie aan kostuums”. Door het grote aantal nieuwe jeugdleden en het aanschaffen van dure instrumenten voor deze leden was de kas leeg en moesten zo’n twintig jeugdleden zonder uniform uitrukken. Tijdens deze actie, waarbij de harmonie verschillende nummers ten gehore bracht, konden mensen geld brengen of telefonisch doorgeven. Het leek die avond wel “Open het Dorp” in Zaal Verhoeven. Voorzitter Verpalen wist soms niet wat hij moest doen: de giften van aanwezige mensen aannemen of de telefoon oppakken. Alle bedragen werden omgeroepen en regelmatig klonk er groot applaus voor een gulle gever. Voor middernacht was er ƒ 4.630,- ingezameld en in de dagen erna kwamen nog vele giften binnen zodat men de ontbrekende uniformen snel kon aanschaffen.

De muziekfeesten van 1974 stonden in het teken van vernieuwing en dat begon al met het plaatsen van een grote feesttent naast de kerk. Ook aan de kinderen was gedacht, zij konden zich uitleven in een ouderwetse draaimolen. Als klap op de vuurpijl was er op zaterdagavond een optreden van het toen zeer bekende duo Frank en Mirella, begeleid door de Jean’s Band. Zondag was er een optreden van het showorkest van André Moss dat zeer goed in de smaak viel. Op maandag was de slotavond met een grandioos optreden van Ivan Heylen, de Belg die heel Nispen en Nederland plat kreeg met zijn liedje “Schoon wijveke”. Deze avond was ook de finale van de eerste Miss Nispen verkiezing waarbij Lenny Raats verkozen werd tot Nispens mooiste. Zij zou tijdens de wielerronde fungeren als rondemiss. Tweede werd Els de Bakker en als derde eindigde Jeanine Huijps. De feesten trokken een record aantal bezoekers waarbij de feesttent regelmatig te klein was maar dat mocht volgens het bestuur de pret niet drukken.

Op 18 augustus van dat jaar organiseerde de harmonie in samenwerking met wielervereniging Roosendaal de eerste Nispense wielerronde op een parcours in het buitengebied van de Maststraat-Hollandsdiepstraat-Nigtestraat. In 1980 werd er een apart Nispens wielercomité opgericht die de wieleractiviteit van de harmonie overnam. Het parcours werd toen verplaatst naar het centrum van het dorp.

18. De gouden harmonie

Op vrijdag 1 november begon men met de feestactiviteiten van de gouden harmonie die ruim zes weken zouden duren. Wim en Gerda Verhoeven-Breugelmans boden op deze dag een feestavond aan voor leden, ereleden en leden van het feestcomité. Tijdens deze gezellige avond werd er nog een inzamelingsactie gehouden voor de nationale actie “Geven voor Leven”, die ƒ135,- opbracht. Op zondagmiddag waren de kinderen aan de beurt en deze activiteit was georganiseerd door Jeugdwerk Nispen. Zij had kindertheater Klavertje Drie uit Oss uitgenodigd dat de kinderen uitstekend vermaakte met poppenkast, goochelen en een quiz. Zaterdag 9 november gaf de harmonie in de kerk tijdens de viering een concert. In de stampvolle kerk genoten de aanwezigen van een viertal muziekstukken, dit alles onder leiding van dirigent Van Hassel. Om het vijftig leden tellende korps een plaats in de kerk te kunnen geven was het nodig geweest om drie kerkbanken te verwijderen.

Op zondag was de vereniging present in Wouw, waar het onderlinge concours plaats vond. Daags daarna vond de viering van “de elfde van de elfde” plaats waarbij de boerenkapel zich van haar beste kant liet horen. Tussen de activiteiten door bracht de harmonie een serenade aan het gouden echtpaar Toon en Bet Konings-van de Brand. Op 16 november waren de drumbandleden aan de beurt en die werden getrakteerd op een reisje naar Antwerpen waar zij de ijsrevue bezochten. Ook de bejaarden van Nispen werden niet vergeten want die konden op zondagmiddag genieten van een cabaretprogramma. Hieraan werkten mee conferencier Walther Janssen, zangeres Helga, organist Cor Vonk, saxofonist André Moss en imitator Leo Heijnen.

Een van de grootste activiteiten was een receptie op 23 november in Zaal Verhoeven. In de middag waren verenigingen van buiten Nispen welkom waarbij vele afgevaardigden van muziekkorpsen en gemeentebesturen present waren. ’s Avonds waren vele mensen uit de Nispense gemeenschap aanwezig en werden diverse bloemstukken en geschenken onder couvert overhandigd. Zo bood de maakster van het eerste vaandel, mevrouw Jeanne van Eekelen-Kools, het laatst overgebleven stukje stof aan van dat vaandel en schonk het Oranjecomité ƒ 500,-. Jan Verhaard, voorzitter van het feestcomité, overhandigde de harmonie een  bedrag van ƒ 6.000,-. Ook dirigent Van Hassel had een cadeau in de vorm van een mars genaamd “Un Demi Siècle”, welke de harmonie vol overgave speelde tijdens deze receptie. De heer Van Twaalfhoven, burgemeester van Hoeven en voorzitter van de Diocesane Bond van Harmonieën en Fanfaregezelschappen, was eveneens aanwezig en mocht namens deze bond de vier jubilarissen Piet Willemsen, Aart Verbocht, Kees Brouwers en Leen van de Brand de gouden speld met  smaragd opspelden. Voor Piet Willemsen had wethouder Van Haperen nog een speciale verrassing. Hij mocht namens de koningin deze man van het eerste uur de bronzen medaille, verbonden aan de Orde van Oranje-Nassau, opspelden. En of het allemaal niet op kon deelde voorzitter Pierre Verpalen nog mede dat de Nispense harmonie Koninklijk was erkend. Hiervoor had het bestuur ter gelegenheid van het 50-jarig bestaan een verzoek ingediend bij het ministerie van Justitie in Den Haag. De harmonie ging de Koninklijke Erkenning aan voor de tijd van 29 jaar en 11 maanden, te rekenen van de dag van oprichting, zijnde 24 november 1924, derhalve eindigend op 24 oktober 1954. Deze Koninklijke Erkenning wordt stilzwijgend verlengd zodat de tweede periode eindigde op 24 september 1984 en de derde periode zal eindigen op 24 augustus 2014. Ter gelegenheid van dit jubileum schreef Mia van Terheijden-Oudenhuysen een gedicht dat in De Nispense Trom werd afgedrukt.

NISPENS GOUDEN HARMONIE.

H is onze Harmonie getooid in het goud

A is de activiteit waarmee ze op is gebouwd

R zijn de repetities die gingen altijd vooraf

M is de muziekles die men de jongeren gaf

O de omslag met goud die de trom nu versiert

N dat is Nispen waar het feest wordt gevierd

I is het insigne dat overal straalt

E is een erelid die het meeste betaalt

E de eerste prijzen die het korps heeft gewonnen

N was het nummer waar het om was begonnen

D zijn de donateurs een onmisbaar bezit

R is een rondgang met een mars zo vol pit

U is het uniform dat de leden fijn staat

M is het muziekfeest dat klinkt door de straat

B is het bestuur dat de leiding steeds geeft

A zijn de andere waar de muziek zo in leeft

N zijn de noten do re mi fa sol

D is de drumband met jeugd boordevol

S is de stok waar het vaandel aan zit

T is iedereen die trouw is als lid

N zijn de nummers als serenade gebracht

T is de Trom die men maandelijks verwacht

C is Caecilia die naam zegt wat hier

A is de actie voor het oud papier

E is een extra stukje voor een feest groot of klein

C is een concert gegeven op het plein

I is de Intocht aan Sint trouw gegeven

L betekent voor het korps “Lang zullen we leven”

I is het instrument door de speler verwend

A dat is de aandacht voor hun dirigent

N Ter nagedachtenis aan veel trouwe leden

I de inhoud van de wens voor toekomst en heden

S is het hele stel van de boerenkapel

P de voorzitter dat weet ieder wel

E is de entree om naar de feestzaal te gaan

N dat is Nispen dat geluk wenst bij het gouden bestaan.

Om het maandelijkse verenigingsblad een feestelijk uiterlijk te geven was De Nispense Trom in 1974 het gehele jaar voorzien van een “gouden” omslag.

Als afsluiting vond er op 14 december nog een St. Caeciliafeest plaats voor leden, feestcomité, genodigden en medewerkers.

Daarnaast was er nog een jubileummis waarin pastoor Nooijens voorging en waarvoor de gehele Nispense gemeenschap uitgenodigd was. Tijdens de feestavond waren er optredens van de band Sjempot, zangeres Yvonne de Nijs en de parodist Leo Heijnen. Na dit alles werd er een punt gezet achter de feestelijkheden, waarbij alle groeperingen uit Nispen aan hun trekken waren gekomen.

Na alle festiviteiten deed de harmonie het het jaar daarop wat rustiger aan om bij te komen van alle feestelijkheden. Het echtpaar F. van de Sanden-Scheepers vierde in de maand mei hun diamanten bruiloft. Volgens goede traditie bracht de harmonie ook een serenade aan het krasse paar. Een leuke bijkomstigheid was in die tijd de uitspraak “wie Van de Sanden roept krijgt een veelvoudige reactie bij de harmonie” want maar liefst dertien familieleden maakten destijds actief deel uit van het korps. Ook anno 1999 zijn nog veel nakomelingen van dit echtpaar lid van de harmonie.

Na vijf jaar nam de vereniging weer deel aan een bondsconcours dat in Hoeven plaatsvond. Van de twaalf deelnemende korpsen werd er door negen korpsen een eerste prijs behaald. Ook Nispen viel in de prijzen. Uitkomend in de tweede afdeling speelde men de werken “Variatons on a French folksong” en “Symfonietta”. De Nispense muzikanten kregen hiervoor 270 punten wat goed was voor een eerste prijs. Bij terugkomst in Nispen werd er flink gefeest waarbij bakker Mon Suykerbuyk spontaan 180 worstenbroodjes schonk aan de harmonieleden.

Belangrijkste activiteit en inkomstenbron werden steeds meer de muziekfeesten, die in dat jaar aan de tiende editie toe waren. Het feestprogramma begon op vrijdagavond met het binnenhalen van de 300 deelnemers van de wandel-avonddriedaagse. De Nispense Trimgymclub had dit evenement voor de eerste maal georganiseerd en men vond dit een goed begin van de muziekfeesten. Aansluitend vond er voor de eerste keer een boerenkapellenfestival plaats in de feesttent. Op zaterdag en zondag was het een komen en gaan van vele muziekgezelschappen en bovendien was er een optreden van Nico Haak met zijn Paniekzaaiers.

In de nacht van zaterdag op zondag was er nog een aardig voorval waar nu nog over gepraat wordt bij de harmonie. Nadat alle feestvierders verdwenen waren nam een ploeg jongemannen de bewaking van de tent waar. Suus, de man van het zware koper, en enkele van zijn makkers deden dit met alle plezier voor hun vereniging. Maar wat doet een club van jongemannen als die de nacht moeten doorbrengen in een biertent? Dat is zoveel als de kat op het spek binden. Dus Suus en zijn mannen namen geregeld een pilsje. Tegen vijf uur in de morgen was de stemming zo vrolijk dat er wel een stukje muziek bij zou passen en dus werd het mortierorgel in werking gesteld. Maar er was niemand die er bij stil stond dat het orgel was aangesloten op een geluidsinstallatie waarvan de speakers op het Kerkplein hingen. En zo werd het ochtendgefluit van de vogels overstemd door een zwierig walsje waarvan heel Nispen kon mee genieten. En wat daarvan de gevolgen waren laat zich raden: heel het dorp werd gewekt door de muziekklanken.

Op de laatste avond vond de finale plaats van de Miss Nispen verkiezing waarbij Marianne van Osch de titel in de wacht sleepte met in haar kielzog Jacqueline Kuijer en Elly Kerstens. De nieuwe miss zou de zondag daarop acte de présence geven als de Nispense wielerronde zou worden verreden, toen nog ten bate van de harmonie. Tijdens deze muziekfeesten werd het record gebroken van de Caeciliabroodjes, er werden er maar liefst meer dan 2000 verkocht.

Het jaar vloog weer voorbij en de muziekfeesten van 1976 stonden voor de deur. Van vrijdag 13 tot en met maandag 16 augustus was het allemaal muziek wat de klok sloeg in Nispen.

Voor St. Caecilia was er een belangrijke reden om dit evenement te organiseren: uit de opbrengst van de verloting en de verkoop van broodjes en consumpties werden de nodige financiën bij elkaar gebracht om in de loop van het jaar de vele activiteiten te bekostigen. Ook de verbroedering met vele muziekkorpsen was een zeer belangrijk facet. De feesttent was dat jaar zelfs weer groter en had een afmeting van 13 meter bij 50 meter en er stonden twee grote bars in. Zondagavond was een hoogtepunt van het feest want toen trad Imca Marina op en met haar hit “Viva España” ging een bomvolle feesttent geheel uit zijn dak. De Miss Nispen verkiezing bracht ook weer de nodige belangstelling. Na enkele voorrondes werd Rita van Osch Miss Nispen met op de tweede plaats Jeanine van Gastel. De zondag daarop kwam de nieuwe miss voor de eerste keer in actie tijdens de derde Nispense wielerronde.

In mei 1977 toonde de harmonie met een feestelijke mars door Nispen vol trots haar nieuwe uniformen aan de bevolking. Na afloop was er een receptie waarbij veel zusterverenigingen aanwezig waren in Zaal Verhoeven. Het bestuur mocht veel giften in ontvangst nemen en er werden zelfs complete uniformen aangeboden. De geldelijke giften werden allemaal in het uniformfonds gestort. De totale kosten van de aanschaf van de nieuwe uniformen bedroegen  18.000,- gulden. In die week mocht men al ruim  6.000, – in ontvangst nemen van vele gulle schenkers. Met hun nieuwe uniformen was men eveneens present bij het bondsconcours in Gilze dat op 15 mei 1977 werd gehouden. Twee dagen later gaf men acte de présence toen het nieuwe Rabobankgebouw werd geopend aan het Kerkplein te Nispen.

De muziekfeesten waren opnieuw een groot succes in dat jaar. De vereniging mocht 29 muziekgezelschappen tijdens deze dagen begroeten en als grote publiekstrekker was er op zondagavond een optreden van het duo Saskia en Serge die uitstekend werden begeleid door het dans- en showorkest Calypso. De toen 16-jarige Jeanine van Gastel mocht onder luid applaus de Miss Nispen sjerp in ontvangst nemen. Zij was na drie voorrondes gekozen tot Nispens mooiste. Zij liet de twee andere finalisten, Lian van de Broek en Rita van Osch, ver achter zich. Haar eerste taak als Miss Nispen was het openen van het nieuwe seizoen van de toen zeer populaire jongerensoos People Relax.

In juni 1978 was men in Bergen op Zoom present bij de viering van het 50-jarig bestaan van harmonie Concordia alwaar een concert werd gegeven. Op 1 juli verzorgde St. Caecilia een concert in het Zeeuwse plaatsje Colijnsplaat. De muziekfeesten trokken ook nu weer duizenden belangstellenden die genoten van vele muzikale optredens. Jan Heijnen, voorzitter van harmonie De Gildezonen, zorgde er tijdens hun optreden nog voor dat er wat extra geld in de clubkas van St. Caecilia stroomde: aanwezigen konden tegen betaling hun handtekening zetten op het gipsbeen van een muzikant. Het optreden van harmonie Aurora uit Dongen zorgde zondagmiddag voor een geheel onverwachte situatie. Tijdens het spelen van de “Eratomars” bleek oud-dirigent De Wit van St. Caecilia, en schrijver van de “Eratomars”, ook aanwezig te zijn in de feesttent. Op uitnodiging van voorzitter Verpalen dirigeerde de heer De Wit nogmaals deze mars. ’s Avonds was er een optreden van The Sonny Boys en de zangeres Mieke, die het niet alleen druk had met zingen maar ook veel handtekeningen uitdeelde. Maandagavond was de finale van de Miss Nispen verkiezingen. De drie overgebleven kandidaten Marie-Louise van de Boom, Thea Buuron en Janny Buyk, paradeerden ieder drie minuten lang het podium op en neer, onder begeleiding van showband Bavaria. Uiteindelijk kwam Janny Buyk als winnares uit de bus. De vijftienjarige Janny had bij haar presentatie duidelijk voordeel van het feit dat ze hoofd was van het majorettenpeloton van St. Caecilia.

Het waren drukke tijden voor de harmonie in die jaren. Omdat men ook een drumband en majorettengroep had ging men steeds vaker gezamenlijk op pad om diverse concoursen te bezoeken. Op 20 mei 1979 behaalde de harmonie de eerste prijs in de tweede afdeling op het bondsconcours in Hoogerheide. Dit was met het verplichte werk “Glückliche Jarth” en het vrije werk “Legendes Bressaness”. Tijdens een feestelijke bijeenkomst werd op 25 juni de Nispense molen na een grondige restauratie opnieuw in gebruik genomen. Jonkheer L. van Nispen tot Sevenaer, directeur van Monumentenzorg, bracht de wieken op gang en stelde zo de molen weer in gebruik. De harmonie bracht tijdens deze bijeenkomst verschillende nummers ten gehore voor het in groten getale aanwezige publiek. Letterlijk achter de muziek aan ging het gezelschap daarna naar Zaal Verhoeven.

De muziekfeesten verliepen wederom voorspoedig want vier dagen lang was het een komen en gaan van muziekliefhebbers. Als trekpleister had men dat jaar de Zangeres Zonder Naam gecontracteerd en dat zorgde op zondagavond voor een waar gekkenhuis in de feesttent. Een stormachtige ovatie viel haar ten deel toen zij de tent betrad en velen moesten op de stoelen staan om de soliste aan het werk te kunnen zien. Van de muziekfeesten profiteerde niet alleen de organiserende vereniging maar ook stichting Jeugdhuis Nisipa. Zij hadden van varkenshandelaar Janus Thielen een gratis varken gehad en van het bestuur van de harmonie mocht men bij de ingang van de feesttent plaatsnemen. Tegen een bepaald bedrag kon iedereen gedurende de feesten het gewicht van het dier raden. Degene die het juiste gewicht zou raden mocht zich dan eigenaar van het feestvarken noemen. De opbrengst van deze actie zou worden gebruikt om een schuld af te betalen die men nog had aan het kerkbestuur. Op maandagavond werd het varken gewogen en maar liefst negen personen hadden het geraden, onder wie raadslid Piet Kerstens, wethouder De Bruijn en wethouder Van Haperen. Na de trekking mocht Harry Uijtdehaag zich winnaar noemen en mocht het beest mee naar de Maartenstraat. De totale opbrengst voor stichting Jeugdhuis Nisipa was ƒ 813,-.

Tijdens de jaarvergadering werden de broers Jan en Vic  Brouwers gehuldigd voor het feit dat zij de harmonie al 25 jaar trouw waren. Ook werd afscheid genomen van dirigent Van Hassel, die na 11 jaar zijn dirigeerstok neerlegde. Hij werd opgevolgd door Gijsbert Pieter van Genderen. Voor de nieuwe muziekleerlingen trok men eveneens een nieuwe leraar aan in de persoon van Ad Kas uit Oudenbosch.

In 1979 kwam het verenigingsblad De Nispense Trom in financiële problemen door de steeds hogere drukkosten. Niet lang daarna rolde, na zo’n twintig jaar, het laatste nummer van de pers en was dit blad verleden tijd. Het kerkbestuur besloot toen om vanaf juli 1980 een eigen parochieblad te laten verschijnen met de naam Onder de Toren.

19. De jaren tachtig

De data 30 april en 5 mei zijn voor de harmonie altijd al dagen dat men present is bij de activiteiten die plaatsvinden ter gelegenheid van koninginnedag en bevrijdingsdag. In 1980 waren het extra feestelijke vieringen ter gelegenheid van de troonswisseling. Na 32 jaar stond koningin Juliana haar troon af aan haar dochter prinses Beatrix. Buitengewoon ingenomen was het bestuur toen het Anjerfonds positief reageerde op het verzoek tot een extra subsidie. Men mocht ƒ 5.000,- ontvangen voor de aanschaf van nieuwe instrumenten wat een mooie aanvulling was op het totale kostenplaatje van ƒ 20.000,-. De overige financiën werden bijeengebracht door de Nispense gemeenschap en de opbrengst van de muziekfeesten.

Op zondag 6 juni hadden de muzikanten een drukke dag. Eerst gaf men een concert in Stampersgat, daarna in Rucphen en ter afsluiting nog een in het Belgische Schoten.

Vrijdag 8 augustus werden de deelnemers van de Nispense wandeldriedaagse voor de zesde maal verwelkomd in de feesttent en konden de muziekfeesten van start gaan. Drie avonden lang stond het zeildoek van de tent bol van de mensen, bier, zweet en zuurkoollucht. Sommige mensen vroegen zich in die tijd wel eens af waar de hout- en koperblazers in zo’n ambiance hun “ammezuur” vandaan haalden. Topartiest was dat jaar Vader Abraham die met zijn show het massale publiek goed amuseerde. Op maandagmiddag stond er iets nieuws op het programma, een bejaardenmiddag. Ruim 300 bejaarden uit de streek waren present en genoten van de Bredase conferencier Lange Jan. Komisch uitgedost, rap pratend en lopend op stelten plaatste hij keer op keer aanvallen op de lachspieren van zijn publiek. Die Roseländer Muzikanten zorgden voor een uitstekende muzikale act waarbij de toen beroemde Vogeltjesdans een groot succes was. Harmonievoorzitter Pierre Verpalen en zijn secondanten waren weer uitermate in hun nopjes over het verloop van het muziekevenement waarop, naast de nodige kilo’s zuurkool en talloze flessen frisdrank en jenever, meer dan 50 vaten bier van elke 100 liter werden omgezet.

Op 26 oktober mocht St. Caecila het Combiconcert openen in Roosendaal en na de Nispense harmonie volgden nog De Gildezonen en Erato. Dit concert kenmerkte zich door de hoge kwaliteit van het spel, waarbij Nispen zeker niet voor de rest onder deed. In het Heerlese dorpshuis De Schalm vond op 9 november het onderling concours plaats. Nispen moest daar de vorig jaar gewonnen beker gaan verdedigen.   De traditionele nieuwjaarsrepetitie van 1981 vond voor het eerst weer plaats in De Gouden Leeuw. Hier was na een verbouwing een aparte zaal bijgekomen zodat de harmonie verhuisde van de zaal naar het café om voortaan daar de repetities te houden. Eerste paasdag showde de majorettengroep hun nieuwe uniformen aan de bevolking waarbij de harmonie hen van een muzikale noot voorzag. Wegens het slechte weer werd het maar een korte tocht voor de luchtig geklede meisjes.

Tweemaal een tot in de nok gevulde tent hadden de muziekfeesten in dat jaar. Op zaterdag- en zondagavond stroomden daardoor de centjes weer volop binnen voor de harmonie. Zondagavond zong Corry Konings haar grootste hits voor het publiek terwijl in het voorprogramma zanger Heino een aantal liedjes zong. Bij opkomst bleek dit niet de Duitse schlagerzanger te zijn met zijn wit haar en rode ogen maar dat mocht de pret niet drukken. Het dansorkest The Sonny Boys zorgde ervoor dat vele mensen een dansje waagden op de vloer. Na het succes van vorig jaar stond er ook weer een bejaardenmiddag op het programma. De Limburgse tonprater Pierre Knoops en de Nispense band The Moonlight Serenaders zorgden voor een uitstekende sfeer.

In het begin van 1982 werd er een speciaal feestcomité opgericht dat de viering van het 60-jarig bestaan zou gaan voorbereiden. In dit comité zaten personen uit verschillende verenigingen om zo met acties snel de gehele Nispense bevolking te kunnen bereiken. Het comité dat onder de naam “Harmonie St. Caecilia 60” van start ging had elf leden: Wim van Zundert, Jan Verhaard, Jac Roeken, Gerard Uijtdewilligen, Merijn Dekkers, Ad van Meir, Wim van de Sanden, Cor van Caam, Frank Lodewijks, Jan van Eekelen en Louis Schepers. Deze groep zou in de komende jaren door middel van acties en activiteiten proberen een aardig bedrag in te zamelen om zo in 1984 het jubileumfeest te kunnen vieren.

Op 2 juni vonden er gemeenteraadsverkiezingen plaats en dat had voor de harmonie grote gevolgen.

Voorzitter Pierre Verpalen was al twaalf jaar raadslid en hoopte ook nu weer op grote steun van de Nispense bevolking om zo de Nispense raadsleden te behouden in de gemeenteraad van Roosendaal en Nispen. Nadat de stemmen geteld waren bleek dat de Nispenaren er anders over dachten en verloor men een Nispens raadslid. Zwaar teleurgesteld over de magere steun legde hij na dertien jaar voorzitterschap van de harmonie direct deze functie neer omdat hij na zo’n verkiezingsuitslag niet meer gemotiveerd tegen en met de Nispense bevolking kon praten; hij had het gevoel in de steek gelaten te zijn. Ook zijn bestuursfuncties bij andere Nispense verenigingen legde hij direct neer. Secretaris Cor Uijtdewilligen nam het voorzitterschap zolang op zich tot er een opvolger was gevonden. Ondanks het plots opstappen van de voorzitter verliepen de muziekfeesten vlekkeloos. De optredens van Peter’s Starshineband, Benny Neyman, conferencier Bas Pit en Die Rosenländer Muzikanten trokken weer vele duizenden naar Nispen wat een record aan lege biervaten opleverde namelijk zeventig stuks. Op het eind van het jaar was er nog steeds geen nieuwe voorzitter al was het bestuur wel versterkt met de bestuursleden Kees van de Sanden en Christ van Gastel.

Tijdens de in juni 1983 gehouden jaarvergadering werd Kees van de Sanden met algemene stemmen tot voorzitter gekozen. Hij was bij de harmonie geen onbekende. Tot 1963 was hij jarenlang een actieve trompettist, maar wegens drukke werkzaamheden in zijn tuindersbedrijf was hij destijds gestopt als muzikant. Toch bleef hij altijd de harmonie op de voet volgen en was hij vele malen aanwezig als men op concours ging. Vier van zijn kinderen deelden zijn muzikale passie en waren ook lid van de harmonie. Als eerste grote activiteit, de belangrijkste van het jaar, kreeg de kersverse voorzitter de muziekfeesten te verwerken die dat jaar plaatsvonden van 12 tot en met 15 augustus. Nieuw was dat jaar dat er op de zaterdagmiddag een groot majorettenfestival plaatsvond waaraan zestien groepen deelnamen. Het optreden op zondagavond van de zangeres Bernadette, bekend door het liedje “Sing me a song” waarmee zij Nederland tijdens het Eurovisiesongfestival van 1983 vertegenwoordigde, was de uitsmijter op de per definitie altijd drukste avond. Het was duwen geblazen om nog een plaatsje te vinden. De bejaarden werden op maandagmiddag getrakteerd op een optreden van de Limburgse tonprater Pierre Knoops. Op het eind van het jaar volgde de uit Essen afkomstige John Suijkerbuijk dirigent Van Genderen op en werd zo de zesde dirigent van St. Caecilia.

20. Viering 60-jarig bestaan

Op zondag 29 april 1984 opende de harmonie het jubileumjaar met een concert. Veel bewondering was er voor de nieuwe dirigent John Suykerbuyk die toen nog maar een klein half jaar aan de slag was en er toch in slaagde om met alle nummers goed voor de dag te komen. In juni gaf het feestcomité een Nispens kwartetspel uit met daarop afbeeldingen van verenigingen, evenementen en Nispens natuurschoon. Leden van de harmonie hielden een huis-aan-huisverkoop die zeer succesvol verliep. Het kwartetspel was niet alleen een bijzonder souvenir van Nispen maar werd ook een zeer gewild verzamelobject van verzamelaars van kaartspelen.

Aan de muziekfeesten werd een nieuw element toegevoegd in de vorm van een braderie. Een lang gekoesterde droom was werkelijkheid geworden voor de harmonie die dit plan al vele jaren had. Na de opening van de muziekfeesten op vrijdagavond door burgemeester Schneider was het vier dagen lang feest in het dorp.

De braderie die op zaterdag en zondag plaatsvond was een groot succes en de Nispense middenstanders waren dan ook zeer te spreken over het feit dat dit evenement volgend jaar een vervolg zou krijgen. Het optreden van de Dutch Boys op zondagavond was voor velen een hoogtepunt terwijl de bejaarden verrast werden met een optreden van accordeonist en jodelaar Mick Hensen.

Op 1 september was er een groot dorpsfeest op het Kerkplein. In de middag werd er een ploegentijdrit verreden waarbij het team van café Tivoli als snelste over de meet kwam. ’s Avonds stond er een zeskamp op het programma waaraan twaalf ploegen deelnamen. Tussen de spelletjes door was er een “rode draad” waarin de deelnemers twee minuten moesten vullen met een dansnummer naar keuze. Zo kon het massaal toegestroomde publiek genieten van volksdansen, een knotsenballet en andere komische acts. De KPJ eindigde op de eerste plaats met in hun kielzog de bejaardenbond en voetbalvereniging NSV.

Op 7 oktober stond er een reünie op het programma waaraan een zeventigtal oud-leden deelnam. Zes medeoprichters van de harmonie waren hierbij aanwezig en voor velen was het een weerzien na jaren. Voorzitter Van de Sanden zei in zijn welkomstwoord dat de harmonie vele hoogte- en dieptepunten had gekend in de afgelopen zestig jaar. Toch had de harmonie maar zes voorzitters en zes dirigenten versleten en slecht drie secretarissen, wat toch een unicum was in de muziekwereld. Met een receptie op 10 november zette de harmonie de feestelijkheden voort in het jubileumjaar. Tijdens deze dag werden Aart Verbocht en Piet Willemsen gehuldigd omdat zij al zestig jaar lid waren van St. Caecilia. Voor de leden van de harmonie en het feestcomité was er op 24 november een grote feestavond die voorafgegaan werd met een plechtige viering in de kerk. Met een jubileumconcert op 15 december werd het feestjaar afgesloten. Fanfare De Unie uit Fijnaart verleende aan deze activiteit ook haar medewerking.

Ook in 1985 was Nispen weer in de ban van de muziekfeesten. Zo’n 120 enthousiaste medewerkers zorgden er weer belangeloos voor dat alles gestroomlijnd verliep. Op zondagavond zorgde de Duitse schlagerzanger Dennie Christian, samen met showorkest Ice Cream, voor een ware happening in de grote muziektent. De voor de tweede maal georganiseerde braderie, die letterlijk en figuurlijk in het water viel, en een grote rommelmarkt op het schoolplein waren een mooie aanvulling op het programma en bleken dan ook voor herhaling vatbaar.

Op zondag 10 november nam de harmonie deel aan het bondsconcours dat in Schijf plaatsvond. De plaatselijke fanfare Kunst na Arbeid mocht dit organiseren ter gelegenheid van hun 50-jarig bestaan. In een overvolle St. Martinuskerk speelden diverse muziekgezelschappen uit West-Brabant en Zeeland. Nispen mocht in de tweede afdeling met 297½ punt de eerste prijs met promotie naar de 1e afdeling in ontvangst nemen. Door de eerste plaats te behalen tijdens het bondsconcours mocht de Nispense harmonie voor het eerst deelnemen aan het Nederlandse kampioenschap dat in Etten-Leur zou plaats vinden. Na heel veel extra repetities was St. Caecilia op 19 januari 1986 in de Ettense schouwburg De Nobelaer aanwezig. De werken die werden uitgevoerd waren “Three Pictures” van André Waignein en “Three Folk Sketches”.

De muziekfeesten waren als vanouds wederom oergezellig met vele optredens van regionale muziekgezelschappen. Het weekend afsluitend zorgde Nico Haak tijdens zijn optreden voor carnavaleske toestanden. Hij kreeg de bomvolle tent volledig plat met zijn vrolijke meezingers.

Op het eind van het jaar waren er enkele vaste activiteiten van de harmonie.

Zo organiseerde men voor de derde maal een onderling concours in de parochiekerk en was men zoals altijd present bij de intocht van Sint Nicolaas. Ook tijdens het derde Kerstconcert, georganiseerd door het Nispens zangkoor St. Caecilia, gaf men acte de présence. Tijdens de jaarlijkse feestavond mocht voorzitter Van Rasenberg van de West-Brabantse en Zeeuwse Muziekbond maar liefst elf jubilarissen huldigen. Willem van Eekelen, Jan Lodewijks, Willem van der Sanden, Jan van Eekelen, Fons Verhoeven en Piet Nelen mochten de gouden bondsspeld in ontvangst nemen. Laatstgenoemde hield zich al jarenlang bezig met de opleiding van jonge Caecilia-muzikanten. Zilver was er voor Jos Jacobs, Tony van Ginderen, Jan van de Sanden en John Suykerbuyk, dirigent bij de Nispense harmonie alsook bij diverse andere muziekgezelschappen. Tevens kreeg secretaris Cor Uijtdewilligen de zilveren bondsspeld voor het vele werk dat hij voor de harmonie had gedaan.

In het voorjaar van 1987 was de harmonie te gast op de Nispense basisschool De Linde en mocht de kinderen van groep vier tot en met acht enkele uren wat muziekonderwijs geven. Voor de kinderen was het een leuke afwisseling en ze staken er nog wat van op ook. Het mes sneed tijdens deze dag aan twee kanten want voor de harmonie was het tevens een mooie gelegenheid om wat reclame te maken voor haar eigen vereniging.

Onder het genot van vele vaten goudgeel gerstenat werden de 23e muziekfeesten gehouden in de grensplaats. Voor het eerst werd er op de zaterdagochtend een grote rommelmarkt gehouden in de feesttent wat een schot in de roos bleek te zijn. Honderden belangstellenden snuffelden tussen uitgestalde rommelwaren en velen vonden wat ze zochten. Het optreden van de zangeressen Bonny St. Claire en José, van de meidengroep Luv, lokte vele toeschouwers naar de feesttent en bracht zo weer vele guldens in het harmonielaatje.

Zes leden van de harmonie werden in november gehuldigd voor hun vele verdiensten. Jan Schenk en Geert Uijtdewilligen kregen een gouden bondsspeld met twee diamantjes vanwege hun 60-jarig jubileum. In verband met hun 50-jarig lidmaatschap kregen Louis Schepers en Kees Nelen een gouden bondsspeld met één diamantje. Een zilveren bondsspeld was er voor de broers Frans en Toon van de Sanden.

In november werden tijdens het bondsconcours, dat in Roosendaal werd gehouden, louter eerste prijzen behaald door de twaalf korpsen. Een waar unicum vond de jury. De heren Laro, Claessens en Koops, normaal niet scheutig met hoge punten,  kenden zelfs twee eerste prijzen toe met promotie en een met lof. Ook St. Caecilia mocht met 284 punten een eerste prijs mee naar huis nemen. Doordat zij in de eerste afdeling het hoogst aantal punten wist te bemachtigen werd zij door de muziekbond aangewezen om deel te nemen aan de Nederlandse kampioenschappen die op 24 januari 1988 zouden plaatsvinden in cultureel centrum Amphion te Doetinchem. Apetrots keerde dirigent John Suykerbuyk samen met zijn muzikanten die zondag terug van dit kampioenschap in Doetinchem. De Nispense harmonie wist de tweede plaats te behalen met maar liefst 298 punten en dit werd beloond met promotie naar de klasse uitmuntendheid. Nog nooit had men zo hoog gespeeld in de Nispense harmoniegeschiedenis, en de meeste muzikanten begrepen wel dat deze promotie inhield dat er nog meer gerepeteerd zou moeten worden om in deze klasse goed voor de dag te kunnen komen, maar dat hadden de meesten er graag voor over. De muziekfeesten verliepen volgens traditie zeer goed dat jaar. Inhalen van de wandelaars, kermis, concerten, rommelmarkt en braderie waren weer de grote publiekstrekkers terwijl het optreden van de dames Maywood voor een overvolle feesttent zorgde.

Op maandag sloot de traditionele bejaardenmiddag het feestgebeuren weer af. Ook het jaar daarop waren de 23e internationale muziekfeesten een groot succes. Als artiest had men dat jaar de Nederlandse rocker Peter Koelewijn gecontracteerd en die zorgde tijdens zijn optreden dat het publiek zich weer even waande in de jaren ’60 en ’70.

21. Het laatste decennium van de eeuw

Tijdens de muziekfeesten van 1990 reed er zelfs een heuse locomotief door het dorp. Het publiek kon zo gemakkelijk van het ene evenement naar het andere reizen zonder dat men er moe van werd. De toen zeer populaire zangeres en actrice Tatjana Simic, oftewel Kees Flodder, bracht tijdens haar opwindende optreden vele jongemannen het hoofd op hol.

Het 24e onderlinge concours vond dat jaar in Oud Gastel plaats en Nispen wist de wisselbeker te bemachtigen. Voorzitter Kees van de Sanden was trots op “zijn” harmonie, en bij thuiskomst was het behalen van de eerste plaats een goede reden om een feestje te bouwen.

De zilveren muziekfeesten in 1991 hadden opnieuw niet te klagen over

belangstelling, want vele bezoekers zorgden vier dagen lang voor een gezellige sfeer in en rond de feesttent aan het Kerkplein. Wel was er een vervelend incident op de zaterdagavond dat gelukkig goed afliep. Enkele Belgische bezoekers kregen ruzie met twee Nederlandse vrienden. Na een felle woordenwisseling en enkele rake klappen verdwenen de Belgen naar Essen en keerden terug met een hakbijl om revanche te nemen. De gewaarschuwde politie kon gelukkig op het nippertje een hakpartij voorkomen. Na dit alles zat er bij veel bezoekers de schrik goed in.

Begin jaren ’90 begon muziekopleider Piet Nelen met een aantal van zijn leerlingen sporadisch naar buiten te treden. Zo was men bijvoorbeeld een aantal jaren te gast bij de Bonte avond van het Kinder Vakantiewerk Nispen en was men muzikaal present bij de adoptie van de Oranjebomen in 1993. Ieder jaar keerden de muziekfeesten terug, al was er geen optreden meer van een populaire artiest. De keuze viel meer op showbands uit de regio en zo waren De Toendra’s, The Marlets, Indeed en Garfield vele jaren te gast in Nispen. Ook de rommelmarkt kwam na een aantal jaren te vervallen alsmede de bejaardenmiddag. Een nieuwe activiteit werd een koffieconcert op de zondagog.

Na een aantal jaren de kat uit de boom te hebben gekeken besloot de harmonie in 1994 deel te nemen aan de zesde Culturele Manifestatie in Roosendaal. Deze vond plaats op zondag 6 maart in schouwburg De Kring. ’s Middags gaf het Nispens muziekgezelschap een concert dat bij het publiek zeer goed in de smaak viel.

Ter gelegenheid van het 70-jarig bestaan kregen tijdens de muziekfeesten alle deelnemende muziekgezelschappen een muziekarrangement aangeboden van de 70-jarige Nispense harmonie. Dit was geschreven door de Nispense muzikant Jos Koeken. Als extra publiekstrekker was er een optreden van The Central Band of the Royal Swedish Army. Dit Zweedse korps maakte een tournee door Nederland waarbij er een klein gaatje was voor een optreden in Nispen. Over belangstelling had dit korps niet te klagen want vele aanwezigen genoten met volle teugen van dit beroemde muziekkorps.

In het voorjaar van 1995 droeg voorzitter Kees van de Sanden na twaalf jaar de voorzittershamer over aan Jan Verhaard. Louis Schepers zette wel definitief een punt achter zijn bestuurslidmaatschap. Hij was maar liefst 46 jaar actief geweest in het bestuur.

In 1949 trad hij toe tot het bestuur waarvan zijn vader toen nog secretaris-penningmeester was. Louis bleef wel actief muzikant met zijn onafscheidelijke baritonsax. Als opvolger nam Carla van der Sanden plaats in het bestuur.

De muziekfeesten hadden net als het voorgaande jaar weer een beroemde band, afkomstig van de Taptoe van Breda, naar Nispen kunnen halen. The United States Airforce Ceremonial Brassband gaf op maandagmiddag een wervelende concert in de feesttent.

Voor het eerst in haar bestaan gaf de harmonie aan het begin van 1996 een Nieuwjaarsconcert in Zaal Verhoeven. Onder de deskundige leiding van dirigent Suykerbuyk opende de harmonie met de vlotte mars Our conductor. Op het programma stonden verder “Tijuana Taxi”, “A Music Park”, “Concerto d’Amore”, “Conquest of Paradise” en andere werken. Het publiek beloonde de muzikanten met een royaal applaus. Volgens het bestuur was er een nieuwe traditie geboren. In februari werd er een speciaal jubileumcomité in het leven geroepen die de voorbereidingen ging treffen voor het 75-jarig jubileum van de harmonie. Onder leiding van Christ Gommeren startten twaalf enthousiaste mensen aan dit grote karwei.

Na de muziekfeesten en enkele concoursen in het najaar, zoals het bondsconcours in Etten-Leur waar Nispen een eerste plaats behaalde in de afdeling uitmuntendheid met 289½ punten, werden tijdens de jaarlijkse feestavond twee leden gehuldigd. Willem van der Sanden en Fons Verhoeven waren samen goed voor maar liefst één eeuw musiceren bij de Koninklijk Erkende Harmonie St. Caecilia. Willem speelde al bijna 50 jaar trombone terwijl Fons een halve eeuw slagwerker was. Beiden kregen uit handen van de vice-voorzitter van de muziekbond een gouden speld met edelsteen en een oorkonde uitgereikt. Vele leuke herinneringen had de trombonist aan de harmonie maar de leukste was toch wel tijdens een intocht van Sinterklaas. Op weg naar de Sint werden in het busje van de plaatselijke kruidenier de strooizakken van de zwarte pieten gevuld met hondenbrokken. Dat er wat anders in de strooizakken zat merkte geen “hond” maar de muzikanten lagen wel krom van het lachen.

Gezien het succes van het voorgaande jaar was er begin 1997 ook weer een Nieuwjaarsconcert waarbij weer verschillende muziekwerken werden gespeeld. De 31e editie van de muziekfeesten kende een record aantal deelnemende muziekgezelschappen. Maar liefst 26 harmonieën en fanfares bezochten Nispen om daar hun beste muzikale beentje voor te zetten. Het jubileumcomité van de harmonie bracht op de braderie de speciaal vervaardigde verjaardagskalenders aan de man met hierop een aantal schitterende foto’s van Nispen. De opbrengst was voor de viering van het 75-jaar bestaan van St. Caecilia. Het Anjerfonds steunde dat jaar ook weer de harmonie met een bedrag van ƒ 6.500,- waarvoor weer een aantal nieuwe instrumenten konden worden gekocht.

Bij het onderlinge concours onttroonde Nispen de Wouwse harmonie en kwam er een einde aan de al jaren durende hegemonie van het Wouwse Oranje. Ook al was het voor Wouw een thuiswedstrijd, Nispen nam de wisselbeker mee naar huis en daarop waren ze zeer trots. Jubilarissen had men eveneens in dat jaar. Frans van de Sanden, zoon van oud-voorzitter Kees van de Sanden, was 25 jaar lid en Kees Nelen was 60 jaar lid van de harmonie. Ook Louis Schepers werd gehuldigd voor zijn 46-jarige lange inzet voor het bestuur. Alle drie ontvingen uit handen van een afgevaardigde van de Zeeuwse en Brabantse Muziekbond een speld met oorkonde. Op 11 januari 1998 vond het derde Nieuwjaarsconcert plaats in Zaal Verhoeven. De publieke belangstelling hiervoor was zeer groot.

De muziekfeesten herbergden weinig verrassingen, vier dagen lang was het een komen en gaan van muzikanten en de braderie was opnieuw een geslaagde activiteit. Het feestcomité was daar ook weer present om een aardig financieel graantje mee te pikken.

22. Een rodium harmonie

Op 10 januari 1999 opende de harmonie de activiteiten rond het 75-jarig bestaan met een Nieuwjaarsconcert in Zaal Verhoeven. Veel muziekliefhebbers genoten van de muziekstukken waarbij het “A Day at the Circus” zeer in de smaak viel. Een aantal muzikanten had zich hiervoor zelfs speciaal als clown of andere circusartiest omgetoverd. Het jubileumcomité had voor de jarige harmonie al een leuk cadeau in petto in de vorm van een feestmars “Viva Caecilia”, geschreven door Wim Lazeroms. In het eerste weekend van juni vond er een evenementen-driedaagse plaats op en rond het Kerkplein waarvoor zich tien ploegen uit de dorpsgemeenschap hadden aangemeld. De deelnemende ploegen waren: FC de Wallen, De Harmonie, De Tostie Bent, ’t Leste Endje, Café Tivoli, De Koeio’s, The Cartoons, De Slijders, The Flügeltjes en de Trimgymclub. Dat de weergoden niet bepaald meewerkten mocht de pret niet drukken. Op vrijdagavond vond de officiële opening plaats door mevrouw Chamalaun, wethouder van cultuur, waarna de deelnemende teams een pittige quiz- en spelavond kreeg voorgeschoteld in Zaal Verhoeven. Zaterdagochtend werd het Kerkplein omgetoverd tot een grote zandbak en was het de beurt aan de jeugd om te beachvoetballen. In de stromende regen speelden zij hun wedstrijden onder soms bezorgd toezicht van hun ouders. ’s Middags speelden de teams een beachvolleybaltoernooi dat ondanks enkele pittige regenbuien helemaal werd afgewerkt. Tijdens de feestavond zorgde muziekband So What en zanger-entertainer Huub Hangop voor het nodige vertier in de zaal. Zondagmiddag stond er een zeskamp op het programma waarbij de teams op een sportieve manier elkaar en het publiek vermaakten. Ook tijdens dit evenement viel regelmatig de regen met bakken uit de hemel. Als sluitstuk vond er nog een groot theaterspektakel plaats waarbij elke ploeg een optreden verzorgde. De eerste plaats tijdens dit spektakel was voor de Tosti Bent. Zij speelde toneel waarbij enkele dorpsfiguren plaats namen in de stoel van de plaatselijke dorpskapper. De ploeg van café Tivoli behaalde over het gehele weekend de eerste plaats en mocht een schitterende beker in ontvangst nemen.

De muziekfeesten hadden ook een feestelijk tintje want voor de 25e maal werden de deelnemers van de wandeldriedaagse ingehaald en dat was reden voor de harmonie om hun beste muzikale beentje voor te zetten.

Rond de oprichtingsdatum, 24 november, worden er nog enkele grote activiteiten georganiseerd. Zo is er op zaterdag 21 november een grote reünie, receptie en feestavond voor de harmonieleden. Ook is er tijdens dit weekend een tentoonstelling die georganiseerd is door de heemkundekring de Heerlijckheijd Nispen en harmonie St. Caecilia. Met de titel “De liefde voor muziek” zal de geschiedenis van de harmonie in al haar facetten worden belicht en komen er ook andere Nispense muziekgezelschappen van het heden en verleden aan bod. Als sluitstuk heeft de harmonie een concert gepland van de Koninklijke Militaire Kapel. Deze unieke gebeurtenis zal gaan plaatsvinden op 10 december in de parochiekerk van Nispen.

23. Tot slot

Terugkijkend op 75 jaar harmoniegeschiedenis blijkt er wel veel veranderd te zijn in deze muzikale periode. Ook al was men ooit begonnen als arbeidersharmonie die niet onder het juk van de boeren wilde musiceren, zonder harmonie Excelsior was men nooit tot oprichting gekomen want het standsverschil was toch de grootste reden tot afscheiding in die tijd. Gelukkig is er in de loop der jaren veel veranderd en is hier anno 1999 geen sprake meer van. Zowel “boeren” als “burgers” maken gezamenlijk met en voor elkaar muziek. Ook het toetreden van vrouwelijke leden heeft veel voeten in aarde gehad in de jaren ’60 maar de dames zijn al jarenlang een zeer belangrijk element van het muziekkorps en spelen dapper hun muzieknootjes mee.

Op de drempel van een nieuwe eeuw is harmonie St.Caecilia, ondanks menige voor- en tegenspoed milleniumbestendig en zal zij, gezien het groot aantal jeugdige leden, zonder veel problemen aan een muzikale 21 eeuw kunnen beginnen.

Met dank aan:

Leden en oud-leden harmonie St.Caecilia Nispen, dhr. J.Kerstens, mw. M. van de Sanden, mw. E. Deelen-van Eekelen en dhr. L. Scheepers.

Voorzitters (bijgewerkt)

Frans van de Meeren         1924 – 1958

Piet van Oers                       1926 – 1953

Guust Goossens                 1953 – 1959

Kees Matthijssen                1959 – 1969

Pierre Verpalen                   1969 – 1982

Cor Uijtdewilligen               1982 – 1983

Kees van de Sanden         1983 – 1995

Jan Verhaard                       1995-2006

Willem van de Sanden      2006 –2017

Stan Verduin 2017 – heden

Dirigenten (bijgewerkt)

Adrianus Maas                    1924 – 1926

Jan de Wit                            1926 – 1966

Witte                          1966 – 1968

Sjaan van Hassel               1968 – 1979

Gijsbert van Genderen       1979 – 1983

John Suijkerbuijken                       1983 – 2009

Guy van Geldorp                 2009 – heden